Το αγωνιστικό κομμάτι δεν χρήζει ιδιαίτερης περαιτέρω ανάλυσης. Ο Απόλλωνας ήξερε πολύ καλά τι ήθελε, μπήκε σαν δαιμονισμένος στο γήπεδο και υπέταξε με συνοπτικές διαδικασίες έναν αντίπαλο που όπως κατέβηκε σήμερα (28/9) στο Τσίρειο, έδειχνε να απέχει έτη φωτός από τον ίδιο σε δυναμικότητα. Κυριάρχησε από νωρίς, έβαλε πέντε γκολ, μπορούσε -χωρίς καμία υπερβολή- να βάλει άλλα τόσα και συνέχισε χωρίς παραστρατήματα την πορεία του στην αφετηρία του νέου πρωταθλήματος.
Τι κέρδισε λοιπόν η ομάδα του Σωφρόνη Αυγουστή από το παιχνίδι με την ΕΝΠ, πέραν του γεγονότος ότι σε επίπεδο συνόλου, η μηχανή του συνέχισε να λειτουργεί άψογα παρά τις αλλαγές; Σε ατομικό επίπεδο, κρατά την εμφαντική επιστροφή του Κέβιν Μπρου, που ξαναπάτησε γήπεδο μετά από ένα και πλέον μήνα κι έβαλε δύο υπέροχα γκολ. Κρατά το ασύλληπτο τέρμα του Καραγιόλ με το οποίο άνοιξε λογαριασμό ως παίκτης της ομάδας και το τρίτο σε ισάριθμους, συνεχόμενους αγώνες πρωταθλήματος από τον Φακούντο Περέιρα. Κρατά τη δεύτερη διαδοχική καλή παρουσία του Σουμά, αυτή τη φορά για ολόκληρο 90λεπτο, αλλά και την ευκαιρία που του δόθηκε να δώσει ανάσες στους «μαραθωνοδρόμους» Σακέτι και Πέδρο, «γλιτώνοντας» τον πρώτο από την ταλαιπωρία του δεύτερου, διαδικαστικού ημιχρόνου και χορηγώντας «ρεπό» στον Πορτογάλο, που παρακολούθησε το ματς από τον πάγκο.
Όλα αυτά τα στοιχεία έχουν τη δική τους σημασία ενόψει του «ραντεβού» που έχει προγραμματισμένο την ερχόμενη Πέμπτη, σε μια συνάντηση στην οποία θα προσέλθει με την ευρωπαϊκή του φορεσιά για να πάρει αυτό που δεν πήρε στη Ρώμη. Ο Απόλλωνας είναι πια σε τέτοιο επίπεδο που τα «μπράβο» για μια καλή εμφάνιση και μια «τιμητική» ήττα απέναντι σ’ έναν μεγάλο αντίπαλο απ’ τα ξένα δεν είναι αρκετά και κόντρα στη Μαρσέιγ θα κάνει το παν για να πάρει τους πρώτους του βαθμούς στη φετινή φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ.
