Την έπαθε μία φορά η Ομόνοια με την ΕΝΠ και δεν πήρε, παρά τα λεχθέντα του προπονητή της, το μάθημα της.
Σαρανταπέντε λεπτά ανούσια, copy- paste με τον αγώνα απέναντι στην ΕΝΠ. Οπότε πάλι η πίεση του χρόνου μπήκε στην εξίσωση. Μεγάλες χαμένες ευκαιρίες στην επανάληψη, αλλά και κενά που έφεραν κλασσικές ευκαιρίες και απέναντι, αλλά και ένα γκολ που ήρθε σε σημείο που η Ομόνοια έπρεπε να τρέχει και να μην προλαβαίνει.
Όλο το σκηνικό έδειχνε πως με τις επιλογές 11άδας, τις χαμένες ευκαιρίες, αλλά και με ένα επικίνδυνο αντίπαλο, η Ομόνοια έπαιζε (ως ένα σημείο κατ' επιλογήν) με τη φωτιά, για άλλη μία φορά. Και κάηκε ξανά.
Είναι ξεκάθαρο ότι η διαχείριση Ευρώπης- Κύπρου δεν είναι η καλύτερη. Το στοίχημα της Ευρώπης έχει κερδιθεί ήδη, αλλά το στοίχημα της Κύπρου από εκεί και όπου δημιουργούνται οι συνθήκες των ευρωπαϊκών επιτυχιών, χάνει την απόδοση του συνεχώς. Το είπε μετά τον αγώνα ο Παπουλής, ο μόνος που ξέρει πραγματικά τι σημαίνει δίπολο.
Με τις επιλογές, την εικόνα και τα αποτελέσματα, ο Μπεργκ που πέτυχε τόσα πολλά, που έζησε δικαίως την αποθέωση, δίνει ξαφνικά αφορμές για κριτική. Η ομάδα το ίδιο, γιατί οι παίκτες, φέρουν ως ένα βαθμό την δική τους ευθύνη.
Χάθηκε πολυτιμότατο έδαφος, το ηθικό από το ζενίθ λογικά άρχισε να πέφτει και είναι ώρα ο Νορβηγός, να επανεκτιμήσει την κατάσταση και το βάθος της ομάδας του. Σε θέματα ποιότητας, ετοιμότητας και χημείας...
