Τα εντός έδρας παιχνίδια με Ομόνοια (13/1) και Ολυμπιακό (17/1) διέλυσαν και την τελευταία αμφιβολία πως Απόλλων και Γιάννης Πετράκης ευρίσκονται σε φάση μετάβασης, της οποίας η κατάληξη παραμένει άγνωστη και για τις δύο πλευρές, μολονότι ο στόχος τους είναι κοινός: ο (επιτυχής) πρωταθλητισμός.
Ο λεμεσιανός σύλλογος επιδίδεται τα τελευταία χρόνια σε αυτόν, δίχως όμως να έχει γευτεί ακόμη το νέκταρ του τίτλου, ο Ρεθυμνιώτης τεχνικός μυείται για πρώτη φορά σε αυτή τη διαδικασία. Στην αναζήτηση της χρυσής τομής ανάμεσα σε άμυνα κι επίθεση, της ισορροπίας που για τον 61χρονο είναι «η μαγική λέξη», ο Απόλλωνας υπήρξε τις τελευταίες πέντε ημέρες τακτικά ένας «δόκτωρ Τζέκιλ και μίστερ Χάιντ».
Κόντρα στην Ομόνοια άλλαξε σύστημα, πρόσωπα και προσέγγιση, για να διασφαλίσει τη μη ήττα, απέναντι στον Ολυμπιακό είχε ευκαιρίες για μισή ντουζίνα γκολ, αλλά και προϋποθέσεις να δεχτεί άλλα τόσα.
Τα δύο πιο πρόσφατα παιχνίδια του στο πρωτάθλημα αποτελούν για τον Απόλλωνα την επιτομή του «ναι μεν, αλλά…»:
-Έχει μεν ποιοτικό και βαθύ ρόστερ, αλλά όχι τόσο ποιοτικό και τόσο βαθύ, ώστε να μη χρήζει (άμεσα και όχι μόνο ελέω της αποχώρησης Σάλαϊ) περαιτέρω ενίσχυσης ή να θεωρείται ήδη σε ξεκάθαρα καλύτερη μοίρα από τους ανταγωνιστές του
-Είναι μεν πρώτος, αλλά ούτε η απόσταση από τους διώκτες του ούτε οι εμφανίσεις του είναι τέτοιες που να δικαιολογούν εφησυχασμό ή να εμπνέουν εμπιστοσύνη
-Έχει μεν το δεύτερο καλύτερο παθητικό, αλλά δέχεται (τόσες) φάσεις που μπορούν εύκολα να αυξήσουν το μέσο όρο του
-Έχει μεν την καλύτερη επίθεση, αλλά στις 10 από τις 20 αγωνιστικές έχει πετύχει ένα ή κανένα γκολ
Κοντολογίς, ο λεμεσιανός σύλλογος έχει ξεκάθαρη δυναμική τίτλου, αλλά υπολείπεται δύο βασικών στοιχείων για να τη μετουσιώσει σε… κούπα:
1) μεταγραφικής ενίσχυσης που θα βοηθήσει άμεσα (σε επίπεδο βάθους) και θα κάνει μεσοπρόθεσμα τη διαφορά (σε επίπεδο ποιότητας)
2) απόλυτης ευθυγράμμισης προπονητή και ομάδας, ώστε να δημιουργηθεί ξεκάθαρη τακτική ταυτότητα και σαφής αγωνιστικός προσανατολισμός
Σε τελική ανάλυση, οι (επί του παρόντος τρεις) βασικοί ανταγωνιστές του έχουν ακριβώς αυτό το πλεονέκτημα έναντί του: είναι δουλεμένες ήδη από την περασμένη σεζόν (σ.σ. η ΑΕΛ από την προπερασμένη) από τον ίδιο προπονητή και φέρουν ευανάγνωστη την υπογραφή του.
