Συνέντευξη του Ντάνιελ Πράνιτς στο gazzetta.gr. - Καταγγελίες από τον πρών προπονητή της Ομόνοιας Ψευδά.
Ο Ντάνιελ Πράνιτς αποκάλυψε στο gazzetta.gr την τρομερή ιστορία του από την θητεία του στον πάγκο της Ομόνοιας Ψευδά και απ' όσα έζησε εκεί, τονίζει: «Αν έχεις έστω και λίγη καρδιά, δεν τα κάνεις όλα αυτά...»!
Τι είπε:
Ο Ντάνιελ Πράνιτς μαζεύει αυτές τις μέρες τα πράγματά του για ν' αποχωρήσει από την Κύπρο και την Λάρνακα, όπου βρισκόταν την φετινή σεζόν στην κοινότητα του Ψευδά, καθοδηγώντας την τοπική Ομόνοια στην δεύτερη κατηγορία του κυπριακού πρωταθλήματος.
Μια απόλυτα πρωτόγνωρη εμπειρία για εκείνον που αποφάσισε ν' ασχοληθεί με την προπονητική και έκανε τα πρώτα του βήματα σε μια κατάσταση που αλλιώς την άκουσε προτού αποδεχθεί την πρόταση και αλλιώς εξελίχθηκαν όλα.
Για την ακρίβεια, όσα συνέβησαν, είναι ιδανικά για «να γράψεις βιβλίο με μια τρομερή ιστορία, όπως θα την σκέφτομαι κι εγώ έπειτα από μερικά χρόνια...» όπως ανέφερε ο άλλοτε αστέρας του Παναθηναϊκού και κάποτε μέλος της Μπάγερν Μονάχου, στο gazzetta.gr.
«Όλα ήταν ψέματα, έστρεψαν ένα χωριό εναντίον μου»!
Ο «Ντάνι» έχει απομακρυνθεί από την τεχνική ηγεσία της Ομόνοιας Ψευδά εδώ και λίγες μέρες, με την αποχώρησή του από τον πάγκο να έχει ως αποτέλεσμα δυο ήττες στα ματς που ακολούθησαν και την πτώση της ομάδας κάτω από την ζώνη του υποβιβασμού. Πιθανότητες παραμονής υπάρχουν ακόμα, ωστόσο, όλα εξαρτώνται από την ψυχή των παικτών που έχουν αποφασίσει να παραμείνουν και να συνεχίσουν να παίζουν μπάλα σε τρομερά δύσκολες συνθήκες.
«Με όσα συμβαίνουν εκεί, μπορώ να πω ότι όσο κι αν υπάρχουν πιθανότητες, δεν νομίζω ότι έχει ελπίδα η ομάδα να παραμείνει στην δεύτερη κατηγορία και λυπάμαι πολύ που το λέω...» σχολίασε ο Πράνιτς προτού ξεκινήσει να εξιστορεί στο gazzetta.gr τα όσα απίθανα βίωσε στον Ψευδά...
«Πόσα μου είπαν όταν ξεκινούσαμε και πόσα από αυτά αποδείχθηκαν ψέματα να ήξερες... Δεν μου έδωσαν καθαρή εικόνα για την ομάδα. Δεν ήξερα για την οικογένεια που “έτρεχε” την ομάδα και όταν αποχώρησε είχε αφήσει δυο παίκτες κι έναν... πρώην αντιπρόεδρο να ασχολούνται ακόμα. Εγώ είχα ξεκαθαρίσει προς όλους πως τους κανόνες τους βάζω εγώ για ό,τι θα βγαίνει στο γήπεδο και δεν με νοιάζει ποιος είναι τι, θα παίζει όποιος πραγματικά το αξίζει. Οι δύο παίκτες που ήταν της οικογένειας, δημιουργούσαν προβλήματα και μαζί με τον πρώην αντιπρόεδρο κατάφεραν να στρέψουν ένα ολόκληρο χωριό εναντίον μου!
Τα άτομα που πραγματικά με στήριζαν από την κοινότητα ήταν... 4-5 άνθρωποι, αλλά στην ουσία εκείνη η οικογένεια με είχε βγάλει κακό σε ένα ολόκληρο χωριό. Όλο το χωριό ήταν απέναντι μου! Και κατέληξαν να μην πληρώσουν τίποτα από την πρώτη μέρα της συνεργασίας μας»!
«Μας φοβούνταν, παίζαμε τρομερά και όλα άρχισαν να καταρρέουν...»
Με παίκτες από τον Ψευδά, με Κύπριους ποδοσφαιριστές αλλά και με ορισμένους από την Κροατία που είχε επιλέξει εκείνος να πάρει μαζί του για να ενισχύσει την ομάδα και να καταφέρει να παραμείνει στη δεύτερη κατηγορία, ο Ντάνιελ Πράνιτς εξηγεί πως όλα πήγαιναν καλά μέχρι και τα μισά της σεζόν...
«Μας φοβούνταν γιατί παίζαμε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Παίζαμε πολύ καλή μπάλα, όχι με μακρινές μεταβιβάσεις όπως κάνουν όλοι εδώ, αλλά στρωτό ποδόσφαιρο και αυτό το έβλεπε ο κόσμος. Το χαίρονταν και οι παίκτες. Το απολαμβάναμε. Πραγματικά ήθελα να επενδύσουμε στο μέλλον με νεαρά παιδιά και είχαμε 6-7 παίκτες που αλήθεια μπορούν να κάνουν πράγματα...
Όλα άρχισαν να καταρρέουν από τα μισά της αγωνιστικής περιόδου και μετά. Ο βοηθός μου δεν πληρωνόταν και σηκώθηκε κι έφυγε. Όταν εγώ τους είπα ότι θα παραμείνω και θα δουλεύω δίχως ν' απαιτώ πληρωμή, το εκτίμησαν και με ευχαρίστησαν, αλλά...».
«Γύρισαν στους γονείς τους, δανείζονταν λεφτά, τους μαγείρευα εγώ»!
Η συγκλονιστική ιστορία του Ντάνιελ Πράνιτς στο gazzetta.gr συνεχίζεται με τις τρομερές – από άποψη δυσκολιών και συνθηκών διαβίωσης – ημέρες που έζησε εκείνος και οι ποδοσφαιριστές του όταν το ταμείο... έκλεισε και κατάλαβαν άπαντες πως είχαν μείνει μόνοι.
«Ήθελα να παραμείνω για τους παίκτες μου, γι' αυτό είπα ότι δεν αξίωνα χρήματα. Τους είχα υπό την ευθύνη μου, ειδικά αυτούς που είχα φέρει εγώ από την Κροατία. Τους μάζεψα όλους και τους είπα για την κατάσταση.
Όποιος ήθελε να φύγει θα τον βοηθούσα να βρει ομάδα. Όποιος ήθελε να σταματήσει δεν θα υπήρχε πρόβλημα, δεν θα κρατούσε κανείς κακία. Όλοι, όμως, ήταν μαζί μου, με στήριξαν. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε παρά την κάκιστη κατάσταση. Λόγω των οικονομικών, οι παίκτες έφυγαν από τα σπίτια που διέμεναν, οι Κροάτες αποχώρησαν και άλλοι που είχαν γονείς επέστρεψαν να μείνουν μ' εκείνους. Δανείζονταν χρήματα για τη βενζίνη ώστε να κάνουμε προπόνηση.
Ό,τι μπορούσα τους έδινα κι εγώ. Έκανα τα πάντα για εκείνους. Ορισμένοι δεν είχαν φαγητό και τους μαγείρευα εγώ. Τους έδινα χρήματα να έχουν για να πάρουν έναν καφέ. Πλήρωνα και για φυσιοθεραπείες. Συνεχίσαμε να δουλεύουμε σκληρά γιατί πραγματικά ήμασταν ενωμένοι και το θέλαμε.
Στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος αρχίσαμε να πέφτουμε... Στο τέλος κατάλαβα ότι οι δυσκολίες τελικά ήταν πολύ μεγάλες για να παραμείνουμε στην κατηγορία, αν και θεωρώ ότι θα βρίσκαμε τον τρόπο και θα τα καταφέρναμε αν συνεχίζαμε μέχρι τέλους. Τα παιδιά, όμως, είχαν φτάσει σε σημείο να μην έχουν να πληρώσουν ρεύμα, φαγητό, να μην έχουν ζεστό νερό...».
«Τσακώθηκα με τον πρόεδρο, του τα είπα... στα ίσια»
Έπειτα από την ήττα που ήρθε με σκορ 3-0 από τον Αχυρώνα Λιοπετρίου στις 7 του Απρίλη, ο Ντάνιελ Πράνιτς είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Ομόνοιας Ψευδά κι εκεί... ειπώθησαν face to face ακριβώς όσα έπρεπε. Ακολούθησε το τέλος συνεργασίας με... μήνυμα.
«Καυγαδίσαμε... Άκουσε πολλά, όλα εκείνα που έπρεπε να ακούσει και ήθελα να του πω. Ήθελα να προστατεύσω τα παιδιά μου. Όταν χάσαμε από τον Αχυρώνα, τα παιδιά έδειξαν πλέον ότι δεν είχαν τίποτα να δώσουν μέσα στο γήπεδο. Δεν υπήρχε ψυχολογία, δεν υπήρχαν δυνάμεις. Είπα στους παίκτες μου για το τέλος της συνεργασίας που μου ανακοινώθηκε...».
«Οι παίκτες θέλησαν να σταματήσουν για χάρη μου, έκλαψα...»!
Είναι ένας άνθρωπος που έχει βιώσει πολλά στην παρουσία του στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έχει βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο, έχει παραστεί σε δυο μεγάλους τελικούς του Champions League, έχει αγωνιστεί στην εθνική ομάδα της Κροατίας, έχει αναμνήσεις και εμπειρίες που φυσικά δεν θα μπορούσαν να συγκριθούν...
Κι όμως, είναι τρομερό να τον ακους να δηλώνει ότι: «Έχω κάνει τόσα, έχω χάσει τελικούς Champions League και δεν είχα κλάψει ποτέ. Κι όμως έκλαψα με όσα είπαν τα παιδιά στην Ομόνοια προτού χωρίσουν οι δρόμοι μας...
Μείναμε εκεί, μιλήσαμε 1,5 ώρα προσπαθούσαν να βρούμε μια λύση. Είπαν να μην παίξουν για εμένα και να σταματήσουν, αλλά δεν το δέχθηκα. Εφτά παίκτες έφυγαν μαζί μου. Είπα στους ντόπιους του χωριού και της Κύπρου ότι ήταν δουλειά τους να κρατήσουν την ομάδα στην κατηγορία. Για τους άλλους δεν είχα κάτι να πω... Τι να πεις σε παιδιά που θέλουν να κυνηγήσουν κάπου καλύτερα το μέλλον τους; Όλοι προσπάθησαν για εμένα και αυτό λέει πολλά».
«Αν έχεις έστω και λίγη καρδιά, δεν το κάνεις αυτό...»
Θα μπορούσε να είναι έξαλλος, να είναι εκνευρισμένος, να θυμάται όσα συνέβησαν και ν' ανεβαίνουν οι παλμοί του, όμως δεν ισχύει τίποτα απ' όλα αυτά. Και το εξηγεί στο gazzetta.gr...
«Δεν είμαι εκνευρισμένος, απλά δεν ξέρουν τίποτα από ποδόσφαιρο οι άνθρωποι της ομάδας με αυτό τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν και με όσα μας έκαναν. Είμαι λυπημένος για τη συμπεριφορά που αντιμετώπισαν οι παίκτες μου, ήμασταν τελείως μόνοι... Δεν τα κάνεις όλα αυτά αν έχεις έστω και λίγη καρδιά...».
Το δίπλωμα, οι σκέψεις για το μέλλον και το... κυπριακό μάθημα
Έπειτα από το φινάλε αυτής της πολύ δύσκολης σεζόν σε μια κατάσταση που σίγουρα ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως θα του συνέβαινε, ο Ντάνιελ Πράνιτς επιστρέφει στην πατρίδα του με στόχους και... προοπτικές για νέα πρότζεκτ στους πάγκους.
«Θέλω να καθαρίσω το μυαλό μου μετά από μια δύσκολη σεζόν. Είμαι περήφανος για όσα κατάφερα. Έπειτα από κάθε ματς έλεγα στα παιδιά “ό,τι έγινε – έγινε, παίξαμε καλά, προχωράμε”. Η αλήθεια είναι ότι έχω προτάσεις ήδη, υπάρχουν κρούσεις και από την Κύπρο, όμως θέλω να τελειώσω με το δίπλωμα προπονητικής UEFA B Licence και να πάρω και το A Licence.
Έχω και το τηλεοπτικό σόου πίσω στην πατρίδα μου που λέγεται “Game of Life” και θ' ασχοληθώ και με αυτό τώρα που γυρίζω. Θα μιλήσω με την οικογένειά μου για το μέλλον και μακάρι να επιστρέψω και στην Ελλάδα κάποια στιγμή.
Το διαισθάνομαι, δεν ξέρω αν θα είναι... αύριο ή σε 5-6 χρόνια, όμως θα επιστρέψω. Δεν φοβάμαι πλέον τίποτα απ' όσα μπορεί να έρθουν στην καριέρα μου και στο ποδόσφαιρο. Ξέρω πόσο δουλεύω και τι αποτέλεσμα μπορώ να παρουσιάσω στο γήπεδο. Όλο αυτό που έζησα στην Κύπρο μόνο δύναμη μπορεί να μου δώσει. Δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα τώρα που το σκέφτομαι και είμαι ήρεμος. Είναι τρομερή εμπειρία που θα μπορούσε να γίνει ένα ολόκληρο βιβλίο από μόνη της...».
