Συνέχεια με το 3ο μέρος του αφιερώματος. ‘Έχουμε μπει στη δεκαετία του 90 και βλέπαμε ενώπιον μας τον 21ο αιώνα. Η Ευρώπη άλλαζε δραστικά, άλλαζε και ο ποδοσφαιρικός χάρτης. Αλλά και οι ποδοσφαιρικές ισορροπίες. Είναι η ενότητα με τις 2 σούπερ εκπλήξεις, ευλογημένη να είναι η μία. Γιούρο 1992-2004 και ιδού οι κορυφαίοι της κορυφαίας μέρας.
1992: ΓΙΟΝ ΓΕΝΣΕΝ (ΔΑΝΙΑ)
Οι Δανοί άφησαν τις παραλίες και πήγαν να παίξουν άρων-άρων στο Γιούρο αντί των τιμωρημένων Γιουγκοσλάβων). Επέζησαν και πέρασαν από τον όμιλο (με Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία), έριξαν βόμβα ισχύος στα ημιτελικά (νοκ άουτ την Ολλανδία) και στον τελικό έριξαν τα… πυρηνικά. Ο «εργάτης» Γιόν Γένσεν άνοιξε το σκορ κόντρα στο φαβορί Γερμανία και πρακτικά έβαλε το στίγμα της μέγιστης (μέχρι το 2004) έκπληξης στο Γιούρο.
1996: ΟΛΙΒΕΡ ΜΠΙΡΧΟΦ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Είχε κάνει ντεμπούτο στην Εθνική λίγους μήνες πριν την τελική φάση. Βασικά θα είχε ρόλο αναπληρωματικού, αλλά η μοίρα του υψηλόσωμου Μπίρχοφ ήταν διαφορετική. Η Γερμανία χάνει στον τελικό από τους Τσέχους και στο 69΄ο Μπίρχοφ μπαίνει σαν αλλαγή. Όχι μόνο ισοφαρίζει στο 73΄, αλλά σημειώνει και το γκολ της νίκης στην παράταση. Εκείνο το γκολ που σήμανε το τέλος του αγώνα λόγω του κανονισμού του «ξαφνικού θανάτου».
2000: ΣΙΛΒΕΝ ΒΙΛΤΟΡ (ΓΑΛΛΙΑ)
Κάνουμε την 2η εξαίρεση. Ο Τρεζεκέ χάρισε τη νίκη στην παράταση, αλλά… Η μοίρα του τελικού άλλαξε λίγο πριν εκπνεύσει η κανονική διάρκεια. Τρίτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων και η Ιταλία έχει αγκαλιά το τρόπαιο. Μόνο που λογαριάζει χωρίς τον Σιλβέν Βιλτόρ. Ο επιθετικός της Μπορντό με ένα ξερό συρτό σουτ νικάει τον Τόλντο και ισοφαρίζει. «Ανέστησε» την ομάδα του και άλλαξε πλήρως τα δεδομένα του αγώνα.
2004: ΧΑΡΙΣΤΕΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑΣ
Με το συμπάθιο αλλά εδώ οφείλουμε να δούμε τα πράγματα από άλλο πρίσμα. Ποιος να φανταζόταν ότι η Ελλαδίτσα θα έκανε το μέγιστο ποδοσφαιρικό θαύμα. Δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει παρόμοιος άθλος. Για όλους μας εκείνα τα 6 παιχνίδια, από την σέντρα στο 1ο παιχνίδι με την Πορτογαλία, μέχρι και το τελευταία σφύριγμα στο τελικό με τους Ίβηρες ήταν χιλιάδες στιγμές χαράς και ηρωισμού. Θυμηθείτε, απλά τα δύο γκολ στην πρεμιέρα των Καραγκούνη, Μπασινά. Την ισοφάριση του Χαριστέα με την Ισπανία. Ακόμη και η μείωση του σκορ από τον Βρύζα κόντρα στους Ρώσους είχε σημασία. Ακολούθως ο τρομερό γκολ του Ζαγοράκη με την Γαλλία, το νοκ άουτ τέρμα του Δέλλα με τους Τσέχους στον ημιτελικό και φυσικά την κεφαλιά του Χαριστέα στον τελικό. Και πίσω από όλα αυτά, στο τιμόνι του «Πειρατικού» ο μέγας Ότο Ρεχάγκελ. Τι να πει κανείς!!!
