Η αποφυγή της ήττας κόντρα στη Δόξα δεν είναι τίποτα παραπάνω από άλλο ένα παυσίπονο στην πονεμένη φετινή πορεία της Ομόνοιας. Οι πληγές που άνοιξαν μετά τον κάκιστο προγραμματισμό της χρονιάς και το τρόπο λειτουργείας επί ημερών Γκόμεζ δεν κλείνουν και δεν θεραπεύονται.
Όπως παραμένουν μόνιμοι "σύντροφοι" της ομάδας τα γκολ δώρα στους αντιπάλους, τα μπλακ άουτ, τα απίστευτα σκαμπανεβαύσματα στην απόδοση.
Επί ημερών Αναστασίου, υπήρχε πρόοδος, αλλά οι απαιτήσεις ήταν περισσότερες. Έχει ευθύνη ο Ελλαδίτης κόουτς, έστω και βρήκε χάος όταν ανέλαβε. Κανένας δεν απαιτούσε θαύματα, αλλά ανέμενε περισσότερα στους 5 αυτούς μήνες.
Τώρα οι ελπίδες για εξάδα μειώθηκαν δραστικά, με μόνο φταίχτη την ίδια την Ομόνοια. Για να εισέλθει, θα πρέπει να κερδίσει Ανόρθωση, ΑΕΛ και να κάνει απώλειες 4 βαθμών η Νέα Σαλαμίνα.
Από την άλλη η ωμή αλήθεια είναι πως η εικόνα της Ομόνοιας στις 20 αγωνιστικές είναι εικόνα ομάδας 2ου γκρουπ. Και με βάση τις σημερινές πιθανότητες εκεί θα καταλήξει.
