Το ποτήρι μπορεί να το δει κάποιος μισογεμάτο ή μισοάδειο. Η οπτική γωνία εξαρτάται και καθορίζεται από τη φιλοδοξία και τη στόχευση που εν τέλει θα βάλουν και το πρόσημο στην προσπάθεια και στη σεζόν.
Ο ΑΠΟΕΛ εισήλθε στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο με τέσσερις ήττες στις πρώτες πέντε αγωνιστικές. Στις τελευταίες πέντε αγωνιστικές έχει καταγράψει τέσσερις ισοπαλίες. Ενδιάμεσα έχουν καταγραφεί και τέσσερις νίκες.
Αυτή η ισορροπία στα αποτελέσματα (4-4-4) είναι προϊόν της ελλιπούς ισορροπίας στο ρόστερ και στο παιχνίδι των «γαλαζοκιτρίνων», για τους οποίους είναι δύσκολο να αποφανθεί κάποιος με σιγουριά, αν «αγοράζουν» ή χάνουν χρόνο με το βήμα… σημειωτόν εδώ και ενάμιση μήνα.
Όσο ενισχυτική για την ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση του συνόλου είναι η συμπλήρωση επτά αγωνιστικών άνευ ήττας (3-4-0), αλλά τόσο επιβαρυντική είναι η αδυναμία επιβολής στον εκάστοτε αντίπαλο.
Αν ο ΑΠΟΕΛ επιχειρεί να φτάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες (σε βαθμολογία και ηθικό) στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, ώστε με διορθωτικές κινήσεις από το παζάρι να εξαπολύσει την (αντ)επίθεσή του για μια θέση στην πρώτη εξάδα και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, τότε δεν συντρέχει λόγος ιδιαίτερης ανησυχίας.
Αν όμως ο στόχος παραμένει το πρωτάθλημα, τότε οι «γαλαζοκίτρινοι» με τις απανωτές ισοπαλίες χάνουν και χρόνο και έδαφος. Δύο ανταγωνιστές (ΑΕΚ, Απόλλων) έχουν αποκτήσει ήδη σοβαρό βαθμολογικό πλεονέκτημα, άλλοι δύο (Ομόνοια, Ανόρθωση) απαλλάχθηκαν από την ευρωπαϊκή επιβάρυνση, ενώ στην εξίσωση έχει προστεθεί (απρόσμενα, αλλά δυναμικά) ακόμη ένας αντίπαλος (Άρης).
Και στο χειμερινό παζάρι θα έχουν και αυτοί τη δυνατότητα διορθωτικών κι ενισχυτικών κινήσεεων.
