Η συζήτηση για τις χαμένες ευκαιρίες του Απόλλωνα τη τελευταία διετία καλά κρατεί. Ευκαιρίες είτε για να γίνει το απόλυτο αφεντικό του τίτλου, είτε για να κρατήσει την υπόθεση στα δικά του πόδια. Ευκαιρίες που δεν αξιοποίησε, αφού πρακτικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων μόλις μία φορά, αλλά και πάλι τη κλώτσησε στη συνέχεια. Εντούτοις η συζήτηση είναι σχεδόν άνευ ουσίας σήμερα, δεν αλλάζει κάτι δραστικά. Θα αποτελέσει περισσότερο οδηγό προς αποφυγή για την επόμενη χρονιά.
Φυσικά από την ώρα που οι ελπίδες για τον τίτλο παραμένουν μετά τα αποτελέσματα της Κυριακής, μπορεί κάποιος να μιλά για νέα ευκαιρία. Μόνο που στη προκειμένη περίπτωση, αν την αξιοποιήσει, πάλι δεν θα εξαρτάται από τον ίδιο.
Υπάρχουν 12 μέρες ξεκούρασης, 12 μέρες ανασύνταξης πνευματικών και σωματικών δυνάμεων. Ευκαιρία να αδειάσει το ιατρικό δελτίο (αν και στον φετινό Απόλλωνα ποτέ δε ξέρεις τι προκύπτει ειδικά με συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές). Τα δεδομένα παραμένουν αρνητικά, αφού όμως έχει ακόμη ζαριές να ρίξει οφείλει να ρίξει καλά. Θες «διπλές» και ας μην αρκούν στο τελικό «μάζεμα». Οφείλει όμως, έστω και τώρα να κάνει ότι περνά από το… χέρι του. Είτε προλαβαίνει είτε όχι.
