Το ποδόσφαιρο θα δικαιώσει τον Άρη, αρκεί να…

Αν ο βαθμολογικός πίνακας του (εκάστοτε) πρωταθλήματος ήταν σε ευθεία συνάρτηση και πιστή απεικόνιση του ποδοσφαίρου που έχει παίξει κάθε ομάδα, ο Άρης αυτή τη στιγμή θα ήταν πρώτος στην κούρσα για τον τίτλο.

Ωστόσο, το ταμπλό αντανακλά -πριν και πάνω απ’ όλα- τη (διάρκεια σε) αποτελεσματικότητα. Και -το αργότερο μετά την καθιέρωση των τριών βαθμών για τη νίκη- οι ισοπαλίες έχουν καταστεί περίπου συνώνυμες της αναποτελεσματικότητας.

Στις πρώτες εννέα αγωνιστικές ο Άρης δεν είχε ισοπαλία. Στις επόμενες 10 αγωνιστικές μέτρησε επτά. Από τους 21 βαθμούς η συγκομιδή έπεσε στους 13, ο συντελεστής τερμάτων από το 20-7 υποχώρησε στο 12-9, η απόσταση από την κορυφή εκτινάχθηκε από τους δύο στους 10 βαθμούς. Χρειάζονται περισσότερα;

Όσο κι αν αποπροσανατολίζουν το ποδόσφαιρο, ο προϋπολογισμός και το ρόστερ της ομάδας, ο Άρης παραμένει ένα νεανικό σύνολο που μέσα σε μια διετία μεταμορφώθηκε από ομάδα β’ κατηγορίας σε διεκδικητή τίτλων κι ευρωπαϊκού εισιτηρίου και ο Αλεκσέι Σπιλέβσκι παραμένει ο νεαρότερος προπονητής στην κατηγορία (δεν έχει κλείσει ακόμη τα 35).

Και η μεν και ο δε τώρα «ψήνονται» στην κάμινο και στην πίεση του πρωταθλητισμού. Οι απώλειες βαθμών σε παιχνίδια που η απόδοση δεν τις δικαιολογούσε «χάλασε» το μυαλό και οδήγησε σε αχρείαστα πολλές αλλαγές προσώπων και σχηματισμών.

Όλες με στόχο την υπερκάλυψη των τερμάτων που η «ελαφρά ταξιαρχία» προσδοκούσε, αλλά δεν έπαιρνε από τον (προερχόμενο από σοβαρό τραυματισμό) Στεπίνσκι, τον (εκτός βασικού σταδίου προετοιμασίας) Κακόριν και τον (νεοφερμένο) Γκομίς.

Για έναν ολόκληρο γύρο το κενό αναπληρωνόταν (ουδεμία αφλογιστία), όταν όμως οι εξτρέμ και οι μέσοι έπαψαν να τελειώνουν τις φάσεις, προέκυψε ακόμη και ο (μέχρι τότε) αδιανόητος απολογισμός του μόλις ενός τέρματος σε πέντε αγωνιστικές (από τη 14η μέχρι και τη 18η).

Στην Αρένα ο Άρης απώλεσε το εκτός έδρας αήττητό του, αλλά ανέκτησε τη ροή στην ανάπτυξή του και την ευχέρεια στο σκοράρισμα. Τα τέσσερα γκολ παραπέμπουν σε σοβαρά προβλήματα στα μετόπισθεν, όμως το πράγμα μπαίνει στη σωστή διάσταση, μόνον αν προσμετρηθούν αφ’ ενός η απουσία του Μπρόρσον, αφ’ ετέρου ότι τα δύο πρώτα προήλθαν από καραμπόλες και το τελευταίο από ανάποδο πλάγιο.

Η ήττα μπορεί να αποτελέσει σημείο μεταστροφής και βαθμολογικής αντεπίθεσης, αν αξιολογηθεί σωστά. Το ποδόσφαιρο (που παίζει) θα δικαιώσει τον Άρη, αρκεί να ξαναγίνει η «χειμαρρώδης» ομάδα των πρώτων εννέα αγωνιστικών που δεν «έβλεπε» οτιδήποτε άλλο πλην της νίκης.

Ίσως αυτό να του κοστίσει κάποιες (αχρείαστες και αδικαιολόγητες) ήττες, αλλά δεδομένα θα του φέρει πολύ περισσότερες νίκες. Και για την κάλυψη του χαμένου εδάφους δεν υπάρχει αποτελεσματικότερος τρόπος από δαύτες.

Ροη ειδησεων
Κλεισιμο