Η μεταγραφική στρατηγική του Άρη καταδεικνύει ακόμη μια διαφορά του από τον εγχώριο ανταγωνισμό.
Στην επιστροφή του στην πρώτη κατηγορία, το καλοκαίρι του 2021, ο λεμεσιανός σύλλογος απέκτησε το ήμισυ του σημερινού βασικού κορμού του. Άλβες, Γιαγκό, Μουσούντα, Καζού, Μπαμπίκα, Στεπίνσκι, Σπόλιαριτς είχαν αποκτηθεί στο θερινό παζάρι, στο αντίστοιχο χειμερινό προστέθηκαν οι Μπρόρσον και Γιαμπλόνσκι.
Το παζλ συμπληρώθηκε το περασμένο καλοκαίρι με την έλευση των Μπένγκτσον, Κακόριν, Μποάκι, Γκομίς, Μαγιαμπέλα, Πηλέας Ζόκε, Στρούσκι και Μεντιούμπ.
Μαζί με τους Σωφρονίου, Ντελμίρο, Μπράουν και Σικόρσκι, οι οποίοι είχαν αποκτηθεί πριν την άνοδο στα μεγάλα σαλόνια, οι προαναφερθέντες συνέθεσαν το ρόστερ που οδήγησε την «ελαφρά ταξιαρχία» στο παρθενικό πρωτάθλημά της.
Πίσω από αυτούς, ωστόσο, ο Άρης εδώ και μια τριετία δημιουργεί και μια… τρίτη ομάδα. Αθέατη, αλλά εξαιρετικά νεανική, ταλαντούχα και υποσχόμενη με:
->τους τερματοφύλακες Παπαστυλιανού (25), Χρυσοστόμου (20), Μπάτζι (19)
->τους αμυντικούς Ντεντέ-Λομ (21), Οφορνάντου (19), Καρανικόλα (20), Γιαντάλ (20), Δημητρίου (19), Σανέ (18)
->τους μέσους Λούκου-Κονάν (19), Τσαβντάροβ-Πάνκοβ (20), Σαρφό (18), Τζαβέ (19)
->τους επιθετικούς Κορομά (20), Μοντνόρ (20), Σουμάνσκι (18) και Γιουσούφ (19)
Όλοι έχουν αποκτηθεί από το καλοκαίρι του 2021 και μετά, κάποιοι έχουν παίξει ήδη στην α’ κατηγορία με την πρώτη ομάδα, κάποιοι έχουν παραχωρηθεί δανεικοί, κάποιοι ήλθαν στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο.
Ζαριές στα τυφλά και ψάρεμα σε θολά νερά με την ελπίδα να «κάτσει η καλή» και να προκύψει «λαβράκι»; Η μεθοδικότητα και ο επαγγελματισμός που διέπει τον Άρη (και) στην επένδυση των οικονομικών του πόρων, πολύ περισσότερο όμως η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας του τμήματος σκάουτινγκ του συλλόγου συντείνουν προς το αντίθετο.
Η «ελαφρά ταξιαρχία» κινείται στοχευμένα και σε αυτήν την αγορά αποσκοπώντας είτε στη μελλοντική ενίσχυση της πρώτης ομάδας είτε στη μεταπώληση με κέρδος -στο ευκταίο σενάριο και στα δύο.
