Δεν ήταν παρά ένα... αμούστακο παιδί όταν ξενιτεύτηκε για χάρη ενός εκ των μεγαλύτερων συλλόγων όχι μόνο της Ιταλίας, αλλά ολόκληρης της υφηλίου. Όταν πια ενηλικιώθηκε, είχε ήδη πείσει την ομάδα ότι άξιζε τον κόπο να τον «δέσει» μ’ ένα πολυετές συμβόλαιο, έστω κι αν τελικά δεν κατάφερε ποτέ να γίνει ενεργό της μέλος. Πάντως, παρά το γεγονός ότι χρειάστηκε να περιμένει χρόνια, ο κατά πάσα πιθανότητα νέος τερματοφύλακας του ΑΠΟΕΛ, Βιντ Μπέλετς, θα ‘χει πάντα να θυμάται ότι κάποτε είχε κληθεί να υπερασπιστεί το τέρμα μιας ομάδας-κολοσσού σαν την Ίντερ του Μιλάνου.
O Σλοβένος τερματοφύλακας άκουσε τις «νερατζούρι» σειρήνες να ηχούν στ’ αυτιά του από πολύ νεαρή ηλικία και στα 16 του μετακόμισε από τη γενέτειρά του στην Ιταλία για να ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της Ίντερ. Στις αρχές της αγωνιστικής περιόδου 2009-10, λίγους μήνες μετά το ανεπίσημο ντεμπούτο του υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο, που τον χρησιμοποίησε τον σ’ ένα φιλικό προετοιμασίας, υπέγραψε συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας με την ομάδα του Μιλάνου. Λίγο αργότερα έφυγε για την Κροτόνε, όπου έπαιξε για δύο χρόνια ως δανεικός κι ακολούθως επέστρεψε στους «νερατζούρι» για να μείνει μια χρονιά ως τρίτος στην ιεραρχία τερματοφύλακας.
Τότε, τη σεζόν 2012-13, ήταν που κλήθηκε να παίξει για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι της Ίντερ. Η ώρα του ήρθε τον Αύγουστο, στον επαναληπτικό της φάσης των πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ με αντίπαλο τη Βασλούι που ολοκληρώθηκε ισόπαλος με 2-2, όταν ο Λούκα Καστελάτσι αποβλήθηκε στο 33’ κι ο Μπέλετς ήρθε από τον πάγκο για να τον αντικαταστήσει. Χάρη στο διπλό που είχε πάρει μια εβδομάδα νωρίτερα στη Ρουμανία, η Ίντερ πήρε την πρόκριση στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης κι εκεί ο 22χρονος τότε Σλοβένος «έγραψε» δυο ακόμα εμφανίσεις (τις τελευταίες του με τη φανέλα της Ίντερ, αφού πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια του συμβολαίου του ως δανεικός σε Ολιανένσε και Κόνιασπορ) στην ήττα με 3-0 και την ισοπαλία με 2-2 απέναντι σε Ρούμπιν Καζάν και Νέφτσι Μπακού αντίστοιχα.
