Η απρόσμενη ήττα της Ανόρθωσης από τον Ολυμπιακό δημιούργησε τις ιδανικότερες προϋποθέσεις, ώστε το ντέρμπι στην Αρένα να εξελιχθεί σε σημείο μεταστροφής στη σεζόν. Σε αφετηρία της αντεπίθεσης για την κατάκτηση του όγδοου συναπτού πρωταθλήματος. Αλλά ο ΑΠΟΕΛ είχε -για πολλοστή φορά στην τρέχουσα περίοδο- άλλη γνώμη…
Το δώρο πετάχτηκε επιδεικτικά στον κάλαθο των αχρήστων, η διαφορά από την πρωτοπόρο παρέμεινε αναλλοίωτη, Ομόνοια και Απόλλων μπορούν πλέον να βελτιώσουν τη θέση τους έναντι των πρωταθλητών λίγο πριν από τα μεταξύ τους ντέρμπι στο ΓΣΠ.
Και μιας και ο λόγος για ντέρμπι: από το 3-0 επί της ΑΕΛ, στην πρώτη αναμέτρηση με ομάδα του Top6, οι «γαλαζοκίτρινοι» μετρούν τέσσερις ισοπαλίες και τρεις ήττες. Ένας απολογισμός που τους φέρνει ουραγούς (!) στην ειδική βαθμολογία των ντέρμπι.
Ο ΑΠΟΕΛ έχει δεδομένα το μεγαλύτερο μπάτζετ, ενώ είναι ακόμη η κυρίαρχη αίσθηση πως διαθέτει το πλέον βαθύ και ποιοτικό ρόστερ. Το μέγα πρόβλημά του είναι πως, όποιον κι αν ρωτήσεις γιατί αυτό δεν αντανακλάται στη βαθμολογία, θα λάβεις και διαφορετική απάντηση: η διοίκηση, ο προπονητής, οι παίκτες, οι νεοφερμένοι, οι αποχωρήσαντες, η κόπωση, το πρόγραμμα, ο κορεσμός κ.ο.κ.
Όπως κι αν μοιράσει κάποιος τα μερίδια ευθύνης, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: οκτώ μήνες μετά το πρώτο επίσημο παιχνίδι η ομάδα δεν έχει ξεκάθαρη αγωνιστική φιλοσοφία και ταυτότητα. Αποδεδειγμένα επίσης δεν έχει ένα ισορροπημένα στελεχωμένο ρόστερ. Αυτό δεν είναι (απλή) κρίση, είναι δομικό πρόβλημα. Αμιγώς αγωνιστικό.
Ο ποσοτικά και ποιοτικά αυξημένος ανταγωνισμός το υπογραμμίζει και το κάνει ακόμη πιο οξύ. Τρεις αγωνιστικές πριν την έναρξη των πλέι οφ η κυρίαρχη ρητορική από τους φίλους των «γαλαζοκιτρίνων» για ανάκαμψη και υπεράσπιση των κεκτημένων η πλειονότητα των φίλων της ομάδας εκτείνεται από τη διαχείριση τέτοιων κρίσεων από τον Πρόδρομο Πετρίδη και το dna (ή την καρδιά, ή το μέταλλο) του πρωταθλητή μέχρι την αδυναμία των ανταγωνιστών να αντέξουν μέχρι τέλους.
Πόσοι έχουν απομείνει να πιστεύουν ότι ο ΑΠΟΕΛ θα κόψει πρώτος το νήμα, επειδή έχει μπει στο σωστό δρόμο και είναι απλώς θέμα χρόνου να βγάλει την ανωτερότητά του εντός των τεσσάρων γραμμών; Το ερώτημα, δυστυχώς για τους πρωταθλητές, είναι ρητορικό…
