Ανεφοδιασμό στην Πάφο και επανεκκίνηση-εκτόξευση (ξανά) στη Λευκωσία. Αυτό είναι το σύνθημα στον Απόλλωνα ενόψει των δύο κρίσιμων αγώνων, αύριο με την Πάφο και το ερχόμενο Σάββατο με τον ΑΠΟΕΛ.
Πλήγωσαν σε πολύ μεγάλο βαθμό τον Απόλλωνα οι δύο απανωτές ήττες από ΑΕΛ και Ένωση και το ερώτημα είναι αν το «λαβωμένο λιοντάρι» μπορεί να γίνει ξανά επικίνδυνο. Αν μη τι άλλο αυτές οι δύο ήττες απέδειξαν ότι υπάρχουν και αδυναμίες στον Απόλλωνα που χρίζουν άμεσης βελτίωσης.
Τόσο κόντρα στην ΑΕΛ όσο και κόντρα στην Ένωση παρουσιάστηκε πρόβλημα στο εύκολο γκολ και εν μέρει πρόβλημα στη δημιουργία επικίνδυνων φάσεων. Είχε επιθετική διάθεση και αρκετές τελικές και μάλιστα πολύ καλές για γκολ ο Απόλλωνας, αλλά σίγουρα δεν έφτασε στο ποιοτικό επίπεδο που θα έπρεπε να φτάσει σε δύο εντός έδρας αγώνες. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι έμεινε άσφαιρος και ουσιαστικά είναι αυτό που πλήρωσε και στους δύο αγώνες.
Επιπλέον, στα δύο αυτά παιχνίδια παρουσιάστηκε ευάλωτος στις σωστές αμυντικές επιστροφές με συνέπεια να δεχθεί γκολ από αντεπιθέσεις τόσο από ΑΕΛ όσο και από Ένωση ενώ δέχθηκε και επικίνδυνες τελικές (κυρίως από ΑΕΛ).
Γενικώς, δεν είχε την απαιτούμενη αγωνιστική χημεία και συγκέντρωση που είχε σε προηγούμενους αγώνες. Σίγουρα, καμία ομάδα δεν μπορεί να πηγαίνει τρένο. Το ίδιο και ο Απόλλωνας, που ενδεχομένως να εφησυχάστηκε κάπως από το μεγάλο νικηφόρο σερί που έκανε πριν την ΑΕΛ ενώ ας μη ξεχνάμε και τον παράγοντα κούραση, αλλά και τις απουσίες παιχτών. Είναι όμως σε κάτι τέτοια παιχνίδια που πρέπει να κάνεις το βήμα παραπάνω.
Έχει όμως χρόνο να επανορθώσει και μάλιστα αμέσως. Με δύο νίκες επί Πάφου και ΑΠΟΕΛ επανέρχεται … και μάλιστα μεταφέρει και περισσότερη πίεση στους ανταγωνιστές του, καθώς μέχρι το τέλος της Α’ φάσης θα έχει δύο πιο βατά παιχνίδια (Δόξα και Σαλαμίνα), σε σχέση με Ανόρθωση, Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ.
