Το μελαψό του χρώμα και το γεγονός ότι ήταν ένα σπουδαίο ταλέντο, του έδωσαν το προσωνύμιο «μαύρο διαμάντι». Αυτός ήταν ο Λεωνίδας του ΑΠΟΕΛ, ο παίκτης που για 12 χρόνια ήταν ο βασικός έξω δεξιά του ΑΠΟΕΛ με τον αριθμό 7 στην πλάτη, ο παίκτης που δημιουργούσε ευκαιρίες με τος όμορφες σέντρες και τις επελάσεις του, αλλά και σκοράροντας και ο ίδιος πολλές φορές.
Το ταλέντο του Λεωνίδα Λεωνίδου εντόπισε στην ιδιωτική σχολή που φοιτούσε ο καθηγητής και μεγάλος αρχηγός του ΑΠΟΕΛ, Ανδρέας Στυλιανού ο οποίος και τον πήρε στην ομάδα για να είναι… συμπαίκτης του, όπως άλλωστε και άλλοι 5-6 μαθητές του Α. Στυλιανού.
Από τα 18 του ο Λεωνίδας θα μπει στην ομάδα και θα παίξει σ’ αυτήν από το 1967 μέχρι το 1979 ενώ είχε φύγει για ένα χρόνο στο εξωτερικό μετά το 1974 για οικογενειακούς λόγους. Το «μαύρο διαμάντι» ήταν τελικά ο άνθρωπος των τελικών κυπέλλου.
Το 1968 πανηγυρίζει το πρώτο του κύπελλο αφού ο ΑΠΟΕΛ κερδίζει την ΕΠΑ 2-1 με τον Λεωνίδα να σημειώνει το πρώτο τέρμα και τον Νίκαρο το δεύτερο. Οι γαλαζοκίτρινοι έπαιξαν με τους Βασιλείου, Λευτέρη, Χιώτη, Σολή, Χαριτάκη, Στεφανή, Λεωνίδα, Πάκκο, Νίκαρο, Στυλιανού, Κεττένη.
Την επόμενη χρονιά το 1969 το ΑΠΟΕΛ παίρνει ξανά το κύπελλο νικώντας την Ομόνοια με 1-0 με τέρμα του Λεωνίδα.
Η ομάδα είχε παίξει με τους Παπαγεωργίου, Λευτέρη, Χιώτη, Σολή, Σταύρακκα, Παντέλα, Στεφανή, Νίκαρο, Πάκκο, (Νικάκη) Στυλιανού (Τάκη).
Ο Λεωνίδας πανηγύρισε τίτλο πρωταθλήματος με τον ΑΠΟΕΛ το 1972-73 (νταμπλ) και έπαιξε στην Α’ Εθνική με την μεγάλη εκείνη ομάδα του Π. Μάρκοβιτς και τους Γ. Παντζιαρά, Μενελάου, Κολοκάση, Ν. Παντζιαρά, Αθάνατο, Α. Στυλιανού, Μ. Μάρκου, Κρητικό, Α. Μιαμιλιώτη, Τιμοθέου, Στεφανή, Ηρόδοτο, κ.α. Είναι δύο φορές διεθνής και έχει να θυμάται και τις Ευρωπαϊκές επιτυχίες του ΑΠΟΕΛ και ιδιαίτερα το παιχνίδι με την Τορίνο στο ΓΣΠ (1-1) όπου πέτυχε και το τέρμα την ομάδας του.
Ο Λεωνίδας το «μαύρο διαμάντι» του ΑΠΟΕΛ έγινε βασικός στην ομάδα από τον Λυκούργο Αρχοντίδη και έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας του το 1972-73. Γρήγορος κυνηγός, με ωραία ντρίπλα και σουτ, αναστάτωνε τους αντίπαλους αμυντικούς. Είχε προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, όμως η αγάπη του για το ΑΠΟΕΛ τον κράτησε στην Κύπρο. Αποχώρησε από τα γήπεδα σε ηλικία 30 χρόνων.
