Μετά και το όγδοο παιχνίδι στο τρέχον πρωτάθλημα το δείγμα γραφής της ΑΕΛ είναι επαρκές για μια πρώτη αξιολόγηση.
Μετά την υπογραφή του νέου συμβολαίου του ο Ντούσαν Κέρκεζ έθεσε σε εφαρμογή το -συμφωνημένο με τον πρόεδρο Ανδρέα Σοφοκλέους- τριετές πλάνο αλλάζοντας αγωνιστικό προσανατολισμό στην ομάδα του.
Η διατήρηση του μηδέν στην άμυνα δεν είναι πλέον ο στόχος, στο βωμό του οποίου θυσιάζονται όλοι και όλα. Ο Βόσνιος τεχνικός εγκατέλειψε το σύστημα των τριών στόπερ και των δύο αμυντικών μέσων, προκειμένου να εφαρμόσει το 4-1-4-1 που του επιτρέπει να έχει περισσότερους δημιουργικούς παίκτες στο γήπεδο.
Η ΑΕΛ της περιόδου 2020/21 είναι μια ομάδα πολύ πιο ευχάριστη στο μάτι για τον μέσο ποδοσφαιρόφιλο, αφού επιχειρεί να κάνει παιχνίδι (και όχι να καταστρέψει αυτό του αντιπάλου της) με όρους κατοχής και πρωτοβουλίας, όχι να «κλέψει» νίκες με αντεπιθέσεις και στημένες μπάλες.
Η μετάβαση από το ένα στιλ στο άλλο, προφανώς, δεν είναι εύκολη και δεν υλοποιείται δίχως απώλειες και πισωγυρίσματα. Στο αντίστοιχο χρονικό σημείο της περασμένης περιόδου η ΑΕΛ είχε δώσει τέσσερα ντέρμπι και είχε ηττηθεί μόνον από τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ (ισοπαλίες με Ανόρθωση και ΑΕΚ, νίκη επί του Απόλλωνα), ενώ στην τρέχουσα σεζόν έχει ηττηθεί και στα τρία παιχνίδια με ομάδες του Top6 (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ, Ομόνοια).
Η θωράκιση με μόνον έναν αμυντικό μέσο αυτή τη χρονιά έχει κοστίσει τρία τέρματα παραπάνω στο παθητικό (11-8) και ουδεμία ανέπαφη εστία έναντι τεσσάρων πέρυσι. Από την άλλη, η πιο επιθετική φιλοσοφία έχει αποφέρει τέσσερα γκολ περισσότερα (14-10) και έναν βαθμό παραπάνω (15-14) σε σύγκριση με την περασμένη σεζόν.
Μια ματιά στον απολογισμό τώρα (5-0-3) και τότε (4-2-2) δείχνει ότι οι δύο περυσινές μοιρασιές «έσπασαν» σε μια νίκη και μια ισοπαλία αυτή τη χρονιά. Αν αυτό συνεχιστεί, η ΑΕΛ θα βγει βαθμολογικά ωφελημένη, ωστόσο το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί και με καλύτερη αμυντική λειτουργία, όπως εύστοχα υπογράμμισε μετά το εκτός έδρας 2-1 επί της Δόξας ο αρχηγός της ομάδας, Χάρης Κυριάκου.
