Απογοήτευση για άλλη μία φορά στην Πάφο. Σε ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να κάνει το μεγάλο βήμα για την 6η θέση, κλάταρε. Φαίνεται πως αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, η Πάφος θα χάσει σε σχέση με εκεί που έβαλε τον πήχυ, άλλη μία σεζόν. Το βήμα παραπάνω δεν έρχεται, αυτό το βήμα που θα την ωθήσει να φύγει από το στάτους του μικρομεσαίου.
Διαβάστε ακόμη
Τέλος ο Μιχαιλένκο από την Πάφο!
Εδώ και μερικά χρόνια οι Ρώσοι ιδιοκτήτες-επενδυτές, ξόδεψαν αρκετά λεφτά. Το εγχείρημα να δημιουργήσουν ια ομάδα με μεγάλο μπόι ήθελε τον καιρό του. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως μάλλον μετά το ενθαρρυντικό ξεκίνημα κάνουν βήματα προς τα πίσω.
Έγιναν πολλές κινήσεις και προσπάθειες. Επένδυση σε μεγάλα ονόματα, σε έμπειρους ποδοσφαιριστές, αλλά και επένδυση σε ελπιδοφόρους παίκτες. Όπως επίσης στις υποδομές, άψυχες και έμψυχες.
Παρόλα ταύτα το πρότζεκτ μένει στην θεωρία. Σοβαρό θέμα υπάρχει στον πάγκο. Εκεί έπρεπε να υπάρχει σταθερότητα και συνέπεια. Και αν και εφόσον προέκυπτε ανάγκη για αλλαγή, έπρεπε να γίνεται καλύτερη επιλογή. Εκ του αποτελέσματος η απόλυση Τόσακ και η αντικατάσταση με τον Μιχαϊλένκο δεν απέφερε το επιθυμητό. Προσωρινά ο Ουκρανός φάνηκε να βελτιώνει πράγματα, στην πορεία η ομάδα έβαλε όπισθεν.
Ας το δούμε όμως πιο σφαιρικά. Μήπως η βάση του πρότζεκτ θα έπρεπε να είναι ένας έμπειρος τεχνικός, που θα μπορούσε να καθοδηγεί και σε θέματα οργάνωσης. Αλήθεια, όση και αν ήταν η προοπτική των Έλσνερ, Πρέσλι, Κόπιτς, Τόσακ και Μιχαϊλένκο, πόσο... προπονητικό κόκκαλο είχαν για να διαχειριστούν ένα φιλόδοξο και μάλλον ακριβούτσικο πλάνο.
Δεύτερο σημείο αναφοράς ο προγραμματισμός. Ο έγκαιρος. Κάθε χρόνο, η σεζόν αρχίζει και υπάρχουν σοβαρά κενά στο ρόστερ.
Μεγάλο θέμα η νοοτροπία, το σημαντικότερο. Η ευρύτερη, αυτή που θα εμπεδωθεί σε όλα τα επίπεδα, ώστε τα βήματα να είναι σταθερά προς τα εμπρός. Αλλά και η επί μέρους. Ο αγώνας με την ΑΕΚ, ήταν όλη η ιστορία. Τα δύο πρώτα γκολ, τα κρίσιμα μπήκαν τζάμπα. Η αγωνιστική συμπεριφορά αμέσως μετά την ισοφάριση ήταν απαράδεχτη. Έτσι δεν ανταποκρίνεται μία ομάδα που θέλει να μεγαλώνει...
Όλα αυτά για μία ομάδα που σε ορισμένα βράδια έδειξε πως και ποιότητα έχει και φόντα να κάνει μεγαλύτερα πράγματα διαθέτει.
Γενικά όμως η Πάφος έχει να φάει πολλά ψωμιά ακόμη. Για να υπάρχει... φούρνος τροφοδοσίας θα πρέπει κάποια πράγματα να μπούνε σε καλύτερη εφαρμογή.
Κίνηση προς τα εμπρός είναι σίγουρα η πρόσληψη του Στιβ Κωνσταντινίδη σε ρόλο Τεχνικού Διευθυντή. Έχει εμπειρίες, ξέρει πολλές αγορές και κυρίως είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου με όλη τη σημασία της φράσης. Αν τώρα είναι εφικτό η Πάφος να αποκτήσει επιτέλους ομάδα που θα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο και να κτυπήσει κύπελλο, λέμε ότι είναι (εφικτό) και με το παραπάνω...
