Από τους παίκτες που είχαν αλματώδη άνοδο στην σεζόν που ολοκληρώνεται είναι σαφώς ο Μηνάς Αντωνίου.
Εδώ και μερικούς μήνες γνωρίζει την καθολική αναγνώριση. Η πορεία του δεν ήταν εύκολη, η καριέρα του έχει ενδιαφέρον. Παίρνει τώρα τα εύσημα εκεί όπου ξεκίνησε την πορεία του.
Ήταν 29 Απριλίου του 2011 όταν ο 17χρονος Μηνάς έκανε πραγματικότητα το όνειρο πολλών νεαρών.. Έπαιρνε την 1η (από τις 3 τελικά συμμετοχές του με τη φανέλα της ΑΕΛ. Εντούτοις στην επόμενη σεζόν έμεινε στις μηδέν συμμετοχές.
Ακολούθησαν οι δανεισμοί σε ΑΕΖ (δύο φορές) και Νίκο&Σωκράτη Ερήμης. Η μετακόμιση του στον Άρη λειτούργησε θετικότατα και ειδικά η 2η χρονιά του ( 33 συμμετοχές) ήταν το διαβατήριο για μεγάλη πτήση. Στον ΑΠΟΕΛ. Η αλήθεια είναι όμως πως το άλμα δεν είχε την κατάληξη που θα ήθελε. Αν και ξεκίνησε καλά με 11 αγώνες πρωταθλήματος (έμεινε εκεί), αλλά και συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Το 1/3 της θητείας του στο ΑΠΟΕΛ τον πέρασε με πεντάμηνο δανεισμό στην Ένωση (πέντε γκολ). Είναι εντούτοις πασιφανές ότι προόδευε, ψηνόταν, γέμιζε το κοντέρ με εμπειρίες...Και με την ικανότητα παρούσα ήταν θέμα να μπουν στον συνδυασμό και οι καταλληλότερες συνθήκες, ίσως και συγκυρίες.
Ήρθε με την παραχώρηση στην ΑΕΛ πέρσι το Καλοκαίρι και ο Αντωνίου έδεσε στο πλάνο και στις απαιτήσεις του Κέρκεζ. Με πολύ καλή πρώτη χρονιά και εξαιρετική την 2η.
