Ο Τιμούρ συνεχίζει και επίσημα (μέχρι το 2023), άρα και επίσημα συνεχίζεται και ο προγραμματισμός. Ο δύσκολος προγραμματισμός στην Ανόρθωση. Η ανάγκη σε πρώτο χρόνο να διακριθεί στην Ευρώπη μετά από 13 χρόνια, αλλά και να κτυπήσει τον τίτλο πρωταθλήματος στα ίσια.
Γιατί είναι δύσκολος ο προγραμματισμός; Για δύο λόγους. Καταρχήν θα υπάρξουν πολλές αποχωρήσεις. Ο Κβιλιτάια αποχώρησε και η επιστροφή του σήμερα φαντάζει αδύνατη. Όσο σχεδόν και η παραμονή Οκριασβίλι. Μείον κατά 99% οι καλύτεροι παίκτες της «Κυρίας». Αναντικατάστατοι; Όχι με τίποτα. Αλλά θέλει προσοχή η απόφαση για τους δύο παίκτες που θα αποκτηθούν. Από εκεί και πέρα στις υπόλοιπες αποχωρήσεις θα πρέπει να υπάρξει αναβάθμιση, ενώ στο θέμα των πιθανών παραμένοντων η αποχωρήσαντων, θα πρέπει να μετρηθούν ποιοτικά και άλλα στοιχεία (όπως το ντόπιο υλικό)
Που μπαίνει όμως η πήχης της ισχύος; Σαφώς και μπαίνει πολύ ψηλότερα από την ομάδα 20-21, αλλά πρέπει να μπει και πάνω από αυτήν του 19-20. Η προ διετίας ομάδα κτυπούσε στα ίσα δύο τίτλους και ήταν σαφώς καλύτερη από την περσινή. Αλλά, στην επερχόμενη περίοδο υπάρχουν δύο πράγματα. Η Ευρώπη με την ευκαιρία της για όμιλο (άρα και η ανάγκη ισχυρότατης ομάδας) και την πιθανή επιβάρυνση (10 αγώνων αν μπει σε όμιλο), αλλά και το γεγονός ότι το νέο πρωτάθλημα θα είναι κατά πάσα πιθανότητα πιο ανταγωνιστικό και από τα προηγούμενα δύο.
Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι το στυλ. Ο Κετσπάγια επέλεξε και ακολουθεί πιστά ένα μοντέλο παιχνδιού, που ταιριάζει στην επίτευξη καταρχήν του πρώτου, του ευρωπαικού στόχου. Αυτό που θα καθορίσει την καλύτερη εφαρμογή είναι η ποιότητα του υλικού, το βάθος και κυρίως η ισορροπία αυτού του βάθους. Βασικά με σωστές κινήσεις «όλα καλά»
