Μετά την πρεμιέρα του στο κυπριακό πρωτάθλημα ο Σάββας Παντελίδης ερωτηθείς για το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΑΕΛ αποκρίθηκε ότι ήταν αδύνατον να το εντοπίσει έχοντας μόλις 48 ώρες στο νησί.
Δώδεκα μέρες αργότερα, μετά την ήττα στο ΓΣΠ από την Ομόνοια, ο Ελλαδίτης τεχνικός απαρίθμησε, δίχως καν να ερωτηθεί, όλα τα κακώς κείμενα: δυσκολία απέναντι σε οργανωμένες άμυνες, έλλειψη θάρρους και πίστης στην επιδίωξη του γκολ, ανάγκη αύξησης της ποιότητας μέσω μεταγραφών.
Η θέση, η συγκομιδή και οι εμφανίσεις της ΑΕΛ περιορίζουν δραματικά τα επιχειρήματα να αντικρούσεις την αξιολόγησή του. Απέναντι στις ομάδες που είναι αυτή τη στιγμή στην πρώτη εξάδα μετρά δύο νίκες (4-0 την Πάφο, 2-1 την Ανόρθωση) και έξι ήττες (δύο από Ομόνοια και μία από Απόλλωνα, Άρη, ΑΕΚ και Πάφο), στις οποίες έχει μείνει «άσφαιρη».
Η… οβιδιακή μεταμόρφωση σε σύγκριση με την περασμένη σεζόν, ο καταποντισμός από φαβορί για τον τίτλο σε αουτσάιντερ για την εξάδα προκαλούν μεν εντύπωση, έχουν όμως εξήγηση. Την περίοδο 2020/21 η ΑΕΛ έκανε σχεδόν τα πάντα στην εντέλεια, ενώ βασικοί ανταγωνιστές της όχι. Αυτή τη σεζόν οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί: η αστοχία στο θερινό παζάρι συνδυάστηκε με την (κατακόρυφη) αύξηση των απαιτήσεων και του ανταγωνισμού.
Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται ανάγλυφα στη βαθμολογία. Η ουσιαστική ενίσχυση τον Ιανουάριο είναι αναγκαία συνθήκη, αλλά πλέον ουδείς στοιχηματίζει ότι είναι αρκετή, για να μην πάει χαμένη από νωρίς η σεζόν.
Το 3-0 επί του Ολυμπιακού αποδείχθηκε ένα (ευχάριστο, πλην σύντομο) διάλειμμα. Μέχρι το clasico με τον Απόλλωνα τα κεφάλια (ξανά) μέσα.