Η δουλειά έγινε. Με περισσότερη ουσία παρά θέαμα οι τρεις βαθμοί μπήκαν στο σακούλι του Απόλλωνα. Όσοι το θεωρούν αυτονόητο ή ασήμαντο το 3-0 επί της Δόξας στο «Μακάρειο», ας ανατρέξουν στην εντός έδρας ήττα της πρωταθλήτριας Ομόνοιας με 2-0 από τον ουραγό Εθνικό.
Ένας (βασικός) λόγος που οι «κυανόλευκοι» φιγουράρουν στην κορυφή της βαθμολογίας είναι ο αψεγάδιαστος απολογισμός του απέναντι στις ομάδες που δεν διεκδικούν θέση στην πρώτη εξάδα. Όλοι οι ανταγωνιστές τους έχουν αφήσει πόντους σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Η ομάδα του Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ ούτε έναν.
Το παιχνίδι δεν ήταν εύκολο, η νίκη δεν ήταν (τόσο) άνετη. Υπήρξαν στιγμές (βλέπε ευκαιρίες του αντιπάλου) που το πράγμα θα μπορούσε να στραβώσει. Θα το δείξει η (λεπτομερής) ανάλυση του αγώνα από το τεχνικό επιτελείο και όποιος δεν ευθυγραμμιστεί στην προσπάθεια για διόρθωση των κακώς κειμένων, θα δεχτεί κλοτσιές στον πισινό από τον Γερμανό τεχνικό που κατά παραδοχή του και πολύ απαιτητικός είναι και πρόβλημα δεν έχει να κρατά στην… τσίτα τους παίκτες του.
Ο Τσόρνιγκερ προφανώς πρέπει να πιστωθεί ότι σ’ ένα άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα έχει εμφυσήσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα και την έχει οδηγήσει σε 13 νίκες σε 19 παιχνίδια έχοντας την καλύτερη επίθεση και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα.
Αλλά του ταιριάζει ακόμη μεγαλύτερη αναγνώριση για τη δουλειά που κάνει σε νοητικό και πνευματικό επίπεδο, ώστε κατάλοιπα και συμπλέγματα του παρελθόντος να μην αποτελέσουν τροχοπέδη στην κούρσα για τον τίτλο.
«Όταν φοβάσαι διαρκώς μη χάσεις κάτι, τότε δεν μπορείς να κερδίσεις ή να απολαύσεις το παραμικρό». Μέσα σε μια φράση, με 16 λέξεις, ο Γερμανός συμπύκνωσε και φιλοσόφησε όλα όσα κατατρέχουν και καταδιώκουν τον Απόλλωνα όλα αυτά τα χρόνια που επιζητεί το τέταρτο πρωτάθλημα της ιστορίας του.
Αν καταφέρει να εμπεδωθεί αυτός ο τρόπος σκέψης τόσο εντός όσο και πέριξ του συλλόγου, οι «κυανόλευκοι» θα έχουν κάνει κατά πάσα πιθανότητα το μεγαλύτερο και πιο καθοριστικό βήμα, ώστε το όνειρό τους να γίνει πραγματικότητα.
