Το σερί άνευ νίκης έφτασε τις πέντε αγωνιστικές, το αντίστοιχο άνευ ήττας στις εννέα. Το δεύτερο σερί είναι ο ένας βασικός λόγος που ο Απόλλωνας έχει βγάλει σχεδόν το ένα τρίτο των πλέι οφ έχοντας απολέσει μόλις δύο από τους επτά βαθμούς προβαδίσματος, με τους οποίους εισήλθε στη β’ φάση.
Ο δεύτερος βασικός λόγος είναι η αστάθεια των ανταγωνιστών του, οι οποίοι εναλλάσσονται στις θέσεις ακριβώς πίσω του, δίχως όμως να «χτίζουν» ένα νικηφόρο σερί που θα τους φέρει σε απόσταση βολής.
Στο ΓΣΠ οι «κυανόλευκοι» χρειάστηκε -για πρώτη φορά- να αποτρέψουν οι ίδιοι αυτό το σενάριο και έφεραν εις πέρας την αποστολή. Αυτό θα αρκούσε από μόνο του να δώσει θετικό πρόσημο στην αγωνιστική, όμως η εμφάνιση απέναντι στους «γαλαζοκιτρίνους» έδωσε στο 0-0 έντονο… άρωμα νίκης.
Στη Λευκωσία η ομάδα του Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ βρήκε (σχεδόν) όλα όσα της έλειπαν και είχε απαριθμήσει ο Γερμανός τεχνικός. Χαρακτήρα, προσωπικότητα, πάθος, θέληση, νοητική και πνευματική ετοιμότητα. Όλα μαζί συνέθεσαν ταυτότητα… εν αναμονή πρωταθλητή.
Αυτά τα στοιχεία επέτρεψαν να θυμίσει ξανά ο Απόλλωνας τον (ξεχασμένο) καλό εαυτό του. Οι «κυανόλευκοι» πίεσαν ψηλά και πίεσαν αποτελεσματικά. Ουδείς… λυπήθηκε το παραμικρό τρέξιμο για να δώσει βοήθεια στο μαρκάρισμα και στο κλείσιμο των διαδρόμων. Μαυρίας, Σπόλιαριτς, Κολ ήταν στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων υποχρεώνοντας σε… υπολειτουργία όλα τα βασικά γρανάζια και επιθετικά ατού του αντιπάλου.
Τι έλειψε, προκειμένου πέραν των εντυπώσεων να κερδηθούν και οι τρεις βαθμοί; Λίγα… εκατοστά. Στο σουτ του Χαμάς (στην εξωτερική πλευρά των διχτύων), στη λόμπα του Γιάνγκα (λίγο πάνω από την εστία) και, φυσικά, στο τετ α τετ του Αλμπάνη με τον Μιχαήλ.
Στη διακοπή του πρωταθλήματος ο Τσόρνιγκερ καλείται να βρει τον τρόπο να εξαλειφθεί και αυτό το ψεγάδι. Μέχρι στιγμής η ομάδα του παραμένει εκτός βεληνεκούς των ανταγωνιστών του δίχως να νικά. Αν επιστρέψει στις επιτυχίες, τότε η Κύπρος θα ακούσει από τα χείλη του ένα ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι. Στον Εναέριο, φυσικά…
