Αν κάποιος μη εξοικειωμένος με το κυπριακό πρωτάθλημα παρακολουθούσε το ντέρμπι στην Αρένα εν γνώσει του ότι μία από τις δύο ομάδες έψαχνε αποτέλεσμα που θα την έφερνε «αγκαλιά» με τον τίτλο, τότε στο 95ο λεπτό θα γνωμοδοτούσε με βεβαιότητα ότι αυτή ήταν η ΑΕΚ.
Το τέρμα του Γκουστάβο Λέντες πανηγυρίστε από τον σκόρερ, τους συμπαίκτες του, το τεχνικό επιτελείο και τον κόσμο των «κιτρινοπράσινων» ως γκολ τίτλου. Φευ, ήταν «μόνον» το τέρμα που απέτρεψε την τέταρτη συναπτή ήττα στη β’ φάση του πρωταθλήματος για τους Λαρνακείς.
Το 3-3 διατήρησε την απόσταση των οκτώ βαθμών από την κορυφή, η διαφορά από τη δεύτερη θέση όμως αυξήθηκε, η ομάδα παρέμεινε για τέταρτη αγωνιστική άνευ νίκης, τρία γκολ δεν ήταν αρκετά για το τρίποντο, διότι η εστία παραβιάστηκε για έβδομο συναπτό παιχνίδι.
Η αντίδραση στο προβάδισμα των «κυανολεύκων» ήταν η πρέπουσα, αλλά η εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο απογοητευτική. Η ανατροπή στο 45+1’ έπρεπε να είχε βάλει… φτερά στα πόδια των παικτών της και να έχει… κόψει τα αντίστοιχα του αντιπάλου.
Αντ’ αυτού η ΑΕΚ μετά την ανάπαυλα εμφανίστηκε ως ομάδα που δεν μπορούσε να πιστέψει την τύχη της στο πρώτο ημίχρονο και ήθελε πάση θυσία να διαφυλάξει το 2-1 που της ήλθε ως «μάννα εξ ουρανού». Το γιατί μόνον ο Νταβίντ Μπαντία και οι παίκτες του είναι σε θέση να απαντήσουν…
Ο Απόλλωνας δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για το 2-2, αλλά οι «κιτρινοπράσινοι» δεν έβγαζαν αντίδραση. Πέντε λεπτά μετά την ισοφάριση ο τεχνικός των γηπεδούχων προχώρησε σε τριπλή αλλαγή, η οποία δεν τροποποίησε στο παραμικρό την εικόνα της αναμέτρησης. Στον αντίποδα η έξοδος του Γκιούρτσο απάλλαξε από τον Νο1 κίνδυνο την άμυνα των φιλοξενούμενων που μπορούσαν με μεγαλύτερη άνεση να ψάξουν τη δική τους ανατροπή.
Μετά το 2-3 οι Λαρνακείς βγήκαν στην επίθεση γυρεύοντας έναν «από μηχανής Θεό». Τον βρήκαν στο πρόσωπο του Λέντες, το τέρμα του οποίου απέτρεψε τον οριστικό και αμετάκλητο εκτροχιασμό από την κούρσα για την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Σε βαθμολογικό επίπεδο ήταν «χρυσάφι» μόνο για τους άμεσους διώκτες του Απόλλωνα…
