Γράφτηκαν πολλά και ειπώθηκαν άλλα τόσα, για τις ήττες που δέχθηκε ο Απόλλωνας στα δύο τελευταία κρίσιμα ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ. Άλλοι τα ρίχνουν στο πλάνο του Σωφρόνη, άλλοι στη νοοτροπία των παιχτών και κάποιοι άλλοι στη διοίκηση που δεν ενίσχυσε την ομάδα το Γενάρη. Τι άραγε να ισχύει; Μήπως είναι ένας συνδυασμός αυτών των πραγμάτων ή απλά είναι θεωρίες;
Ποδόσφαιρο κάθε εβδομάδα παίζουν οι παρόντες στο γήπεδο και όχι οι τραυματίες, ο Μάγκλιτσα που έφυγε και αυτοί που δεν ήρθαν. Συνεπώς, θα πρέπει να κρίνουμε τον Απόλλωνα με τα δεδομένα που διαμορφώνονται σε κάθε παιχνίδι. Όπως σωστά γίνεται κριτική για τη λανθασμένη διαχείριση στο τελευταίο 1/3 των ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ. Και η διαχείριση έχει να κάνει και με τις επιλογές παιχτών που έχεις διαθέσιμους στον πάγκο, με τα αγωνιστικά δεδομένα που τρέχουν μέσα στο γήπεδο (τραυματισμούς, ατυχίες, ποιότητα αντιπάλου κ.τ.λ.) και όχι με το αν ενισχύθηκες ή όχι ή αν βρέθηκαν 8 παίχτες σου στην αντίπαλη περιοχή σε μια εκτέλεση κόρνερ και έφαγες γκολ στην κόντρα.
Ο Απόλλωνας είχε διπλάσιες τελικές προσπάθειες από τον ΑΠΟΕΛ και όμως έχασε 1-3. Στο δε Α’ ημίχρονο και μέχρι το 1-0 με τον Ζελάγια ο ΑΠΟΕΛ δεν κατέγραψε καμία τελική («0» εντός και εκτός στόχου!!). Το τι έγινε μετά δεν έχει σχέση με το τι έγινε στο προηγούμενο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ, έστω και αν σημειώθηκε η ίδια κατάληξη. Το να κερδίζεις τη Μαρσέϊγ στη Γαλλία υποδηλώνει νοοτροπία νικητή και το να χάνεις με ανατροπή από τον ΑΠΟΕΛ υποδηλώνει νοοτροπία ηττοπαθή;
Τίποτα όμως δεν εξασφάλιζε πρωτάθλημα στον Απόλλωνα επειδή παίζει ελκυστικό και επιθετικό ποδόσφαιρο, ιδίως όταν ο βασικός του αντίπαλος τα τελευταία χρόνια είναι μια έμπειρη και ποιοτική ομάδα όπως ο ΑΠΟΕΛ.
Υπάρχει και μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος σε σχέση, τουλάχιστον με πέρσι. Ο φετινός Απόλλωνας δεν είναι το ίδιο σταθερός, όχι ποιοτικός όπως λέχθηκε, και αυτό έχει να κάνει με τους συχνούς τραυματισμούς δύο παιχτών που ήρθαν για να κάνουν τη διαφορά, των Μπρού και Καραγιόλ (καλοί παίχτες, αλλά επιρρεπείς σε τραυματισμούς), αλλά και του παροπλισμού του Κέρμπρ που ήρθε το Γενάρη. Ήρθε και η ατυχία με τον Γιούστε και εν μέρει με Χάμπο και Μάρκοβιτς, αλλά και καπάκι και η κούραση της ομάδας από την Ευρώπη…
Η διακοπή έρχεται «γάντι» στον Απόλλωνα και πλέον θα παίξει τα ρέστα του για τον τίτλο στην τελική ευθεία. Η μπάλα είναι ακόμη στα πόδια του… και όσο η μπάλα είναι στα πόδια του μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του. Αν καταφέρει να είναι και σωστός, όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδια του, τότε αυξάνονται οι πιθανότητες του.
