Με το ένα τρίτο του πρωταθλήματος σχεδόν συμπληρωμένο είναι σχεδόν πανθομολογούμενο ότι ουδεμία ομάδα στην κατηγορία έχει τέτοια ροή στο παιχνίδι της όπως ο Άρης.
Κάθε φορά που η «ελαφρά ταξιαρχία» βρίσκει πατήματα, ρυθμό και γήπεδο, οι συνδυασμοί της είναι χάρμα ιδέσθαι. Σε αυτές τις δέκα αγωνιστικές κερδίζει άνευ αντιπάλου τον τίτλο της πιο ευχάριστης κι ελκυστικής στην παρακολούθηση ομάδας.
Η (όχι εξεζητημένη, απλώς) εξειδικευμένη στατιστική λάμπει δια της απουσίας της από το κυπριακό ποδόσφαιρο, όμως η κυρίαρχη αίσθηση είναι πως η ομάδα του Αλεκσέι Σπιλέβσκι δημιουργεί ευκαιρίες πιο εύκολα και συχνά από κάθε άλλη.
Τα 21 τέρματα δεν είναι ευκαταφρόνητος απολογισμός (κάθε άλλο), ωστόσο αν υπήρχε η στατιστική κατηγορία των xGoals (expected goals, πόσα τέρματα θα έπρεπε να είχε πετύχει κάθε ομάδα βάσει των καθαρών ευκαιριών της), ο Άρης θα πιστωνόταν πιθανότατα το πιο χαμηλό ποσοστό αποτελεσματικότητας μέχρι στιγμής.
Η (έμμεση, πλην σαφής) επιβεβαίωση ήλθε και δια στόματος του προπονητή της ομάδας, μετά το 1-1 με την Ομόνοια: «Είχαμε πολλές ξεκάθαρες ευκαιρίες, αλλά δεν σκοράραμε αρκετά γκολ και κρατήσαμε ζωντανό τον αντίπαλο. Είμαστε απογοητευμένοι, είναι σαν ήττα για εμάς».
Εν όψει των επερχόμενων υποχρεώσεων (Νέα Σαλαμίνα, Πάφος, Ανόρθωση, ΑΕΛ) είναι ήδη σαφές πως αυτή η πρωτιά (στη… σπατάλη ευκαιριών) είναι παντελώς αχρείαστη για την «ελαφρά ταξιαρχία».
