Το χειρότερο και πιο ανησυχητικό για την Ομόνοια δεν είναι η (νέα) ήττα από τον ΑΠΟΕΛ. Είναι ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη ήταν αναμενόμενη, δεν εξέπληξε και δεν μοιάζει να έχει ρεαλιστική πιθανότητα αποτροπής και για το επερχόμενο παιχνίδι κυπέλλου.
- Καζάνι που βράζει ο κόσμος της Ομόνοιας
- Τριπλή ισοβαθμία και... χαμός για την εξάδα! (βαθμολογία)
- «Κατάρα» ήταν και πάει: η Γιουνάιτεντ επέστρεψε στους τίτλους!
Η τελευταία επτάδα αγώνων της κυπελλούχου στο πρωτάθλημα (1-1-5) και κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο (0-1-6) μοιάζουν σχεδόν σαν δύο σταγόνες νερό. Απόδειξη ότι το πρόβλημα δεν είναι επί μέρους και εξειδικευμένο, αλλά γενικό και συνολικό.
Ότι αυτή η κατιούσα άρχισε υπό τον Γιανίκ Φερέρα και συνεχίζεται υπό τον Σωφρόνη Αυγουστή μαρτυρά ότι το πρόβλημα δεν ήταν και δεν είναι (απλώς) ο προπονητής.
Αν η επίθεση είναι (εκτός από δουλειά) ταλέντο και η άμυνα (εκτός από δουλειά) θέληση, τότε η νωχελικότητα -στα όρια του ληθάργου- των «πρασίνων» καταδεικνύει μια ομάδα παραδομένη στη μοίρα της.
Το SPORTIME είχε σημειώσει ήδη μετά τη νίκη του «τριφυλλιού» επί του Ολυμπιακού ότι η δημόσια παραδοχή του Μιγκέλ Μπεντόγια για ανάγκη διόρθωσης των πολλών κακώς κειμένων εύκολα γίνεται στα λόγια, αλλά πολύ δύσκολα γίνεται πράξη.
Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, εν όψει του δεύτερου προημιτελικού με τον ΑΠΟΕΛ στην Ομόνοια έχει απομείνει ένα (τελευταίο) αποκούμπι. Ποιο είναι αυτό;
Με κάποιον απροσδιόριστο, σχεδόν μεταφυσικό, τρόπο να γυρίσει ξανά στο on ο διακόπτης. Με τον ίδιο απροσδιόριστο, σχεδόν μεταφυσικό, τρόπο που ο γενικός έπεσε ακριβώς μετά το νικηφόρο σερί τεσσάρων αγωνιστικών (με ισάριθμες ανέπαφες εστίες)…