Η σπατάλη ευκαιριών ήταν κραυγαλέα -εξ ου και αδύνατον να περάσει απαρατήρητη.
Άπαντες στάθηκαν σε αυτήν και την ανέδειξαν ως βασική αιτία της αποχώρησης του Απόλλωνα με άδεια χέρια από το ντέρμπι με την Ομόνοια.
Είναι όμως εξ ίσου αληθές πως η ήττα στο ΓΣΠ οφειλόταν και στην αμυντική του λειτουργία του, η οποία για πρώτη φορά στη σεζόν «επέτρεψε» την εις τριπλούν παραβίαση της εστίας των «κυανολεύκων».
Η αλλαγμένη κατά 60% αμυντική γραμμή (σ.σ. έλειπαν ο τραυματίας Λεϊούβενμπουρχ και οι τιμωρημένοι Βούρος και Μαλεκκίδης) δεν είχε, αναπόφευκτα, την απαραίτητη ομοιογένεια και -μετά την είσοδο του Γιόβετιτς- πλήγηκε καίρια από την επίθεση των «πρασίνων».
Οι «κυανόλευκοι» είχαν να δεχτούν τρία τέρματα σε παιχνίδι πρωταθλήματος από τις 23 Απριλίου, όταν είχαν αναδειχθεί ισόπαλοι 3-3 με τον Εθνικό Άχνας στο Δασάκι.