Η οικονομική επιφάνεια και η αγωνιστική πρόοδος της «ελαφράς ταξιαρχίας» ωθούν πολλούς στο (βιαστικό όσο και λανθασμένο) συμπέρασμα πως το μέτρο της επιτυχίας της είναι η κατάκτηση του τίτλου προσπερνώντας (ασυνείδητα ή επιτήδεια) πως η αλλαγή επιπέδου στον λεμεσιανό σύλλογο μετρά λιγότερα χρόνια ακόμη και από την αντίστοιχη της Πάφου.
Η επιτυχία του Άρη είναι ότι άπαντες τον εντάσσουν (όχι απλώς στην ομήγυρη, αλλά) στα φαβορί για το πρωτάθλημα. Είναι κάτι που κέρδισε με τη συνέπεια στη φιλοσοφία του. Όχι μόνο την αγωνιστική, αλλά τη φιλοσοφία του ως οργανισμός.
Εδώ και μια τριετία (τουλάχιστον) ουδείς εντοπίζει, αποκτά και πωλεί νεαρούς, ταλαντούχους παίκτες με τη συχνότητα και την επιτυχία που το κάνει η «ελαφρά ταξιαρχία». Το «αγόραζε φθηνά και πούλα ακριβά» έχει καταγραφεί πλέον στο dna της.
Σε επίπεδο ανίχνευσης παικτών ο Άρης κάνει πρωταθλητισμό. Και τα πιο πρόσφατα παραδείγματα είναι ο Ντένις Γκάουσταντ και ο Άνταμ Μαρχίεβ. «Οι άνθρωποι που ανακάλυψαν τον παίκτη αξίζουν τα εύσημα», δήλωσε ο Κώστας Παπαδόπουλος αναφερόμενος στον 20χρονο Νορβηγό, ο οποίος σε 204’ συμμετοχής στο πρωτάθλημα μετρά τρία γκολ και ισάριθμες ασίστ. Ο παίκτης αγωνίζεται υπό μορφή δανεισμού από τη Ράνχαϊμ και ο Άρης έχει δυνατότητα αγοράς του το καλοκαίρι.
«Τον κάναμε σκάουτινγκ δύο χρόνια, επειδή θέλαμε να μειώσουμε την πιθανότητα λάθους», ήταν η αντίστοιχη αναφορά στον 22χρονο Ρώσο που αποκτήθηκε τον Ιανουάριο με ελεύθερη μεταγραφή από την RFS, με την οποία είχε αγωνιστεί δις κόντρα στον ΑΠΟΕΛ και μετάσχει στη league phase του Γιουρόπα Λιγκ.
Σκάουτινγκ δύο χρόνων δεν νοείται για συλλόγους που αλλάζουν φιλοσοφία, προπονητές, αγωνιστική ταυτότητα και παίκτες με ρυθμό μεγαλύτερο από την πτώση των φθινοπωρινών φύλλων. Νοείται μόνον για συλλόγους με σταθερότητα και συνέπεια, οι οποίοι σχεδιάζουν μακρόπνοα, συνάμα όμως γνωρίζουν επακριβώς πώς θέλουν και πώς μπορούν να φτάσουν στην επίτευξη των στόχων τους.
