Δεν είναι μόνον η ήττα από τον Άρη ή η εμφάνιση στο «ΑΛΦΑΜΕΓΑ».
Η συνολική εικόνα του ΑΠΟΕΛ μετά τη δεύτερη αλλαγή στην τεχνική ηγεσία δεν δικαιώνει την επιλογή για έλευση του Μανόλο Χιμένεθ, υπό τον οποίο οι πρωταθλητές εκτροχιάστηκαν σε όλους τους στόχους της στην τρέχουσα περίοδο.
Πρωτάθλημα, κύπελλο και Κόνφερενς Λιγκ «χάθηκαν» με τον Ισπανό τεχνικό στο τιμόνι και το ίδιο ισχύει πλέον σε μεγάλο βαθμό και με την έξοδο στην Ευρώπη.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» με τα υφιστάμενα βαθμολογικά δεδομένα, πολύ περισσότερο με τη (μη) απόδοσή τους σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, μοιάζει σχεδόν απίθανο να προλάβουν την τέταρτη θέση (που μόνο υπό προϋποθέσεις μπορεί να καταστεί ευρωπαϊκή) -πολλώ δε μάλλον την τρίτη που εξασφαλίζει ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ο Χιμένεθ δεν ευθύνεται για τον προγραμματισμό και τη στελέχωση του περασμένου καλοκαιριού, ελέγχεται όμως για τη στασιμότητα (και σε αρκετές περιπτώσεις) οπισθοχώρηση του ΑΠΟΕΛ επί των ημερών του.
Ο Ισπανός χρεώνεται ότι δεν έχει καταφέρει να εμφυσήσει τη φιλοσοφία του, να δώσει στην ομάδα μια ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, να βελτιώσει μονάδες και το σύνολο, να αυξήσει τον βαθμό ανταγωνιστικότητας του πρωταθλητή.
Τουναντίον κατηγορείται για έλλειμμα τακτικής και αμφιλεγόμενες επιλογές, εξ ου και έχει περιέλθει πλέον σε εξαιρετικά δυσχερή θέση.
Η πρόωρη λύση της συνεργασίας του με τον πρωταθλητή κάθε άλλο παρά απίθανη δεν θα πρέπει να θεωρείται.
