Αναπόφευκτα, όμως, γεννιέται κι ένα τεράστιο ερώτημα:
Γιατί χρειάστηκε να περάσουν τόσες αγωνιστικές για να δούμε ξανά αυτή την Ομόνοια;
Γιατί να μείνει τόσο πίσω στη βαθμολογία, πληρώνοντας δικά της λάθη και άστοχες επιλογές στη διαδρομή της σεζόν;
Κυριαρχία από το πρώτο λεπτό
Η Ομόνοια μπήκε στο γήπεδο με διάθεση να επιβληθεί και το κατάφερε απόλυτα. Πίεσε την Πάφο, επέβαλε τον ρυθμό της και δεν άφησε περιθώρια αμφισβήτησης. Το τελικό 3-0 είναι ίσως και φτωχό μπροστά στην εικόνα του αγώνα και την ανωτερότητα των «πρασίνων».
Η φρεσκάδα, η ενέργεια και η διάθεση που έβγαλαν οι παίκτες της Ομόνοιας ήταν αξιοσημείωτα. Η παρουσία νέων προσώπων στην ενδεκάδα, αλλά και το διαφορετικό πλάνο τακτικής, έδωσαν άλλη πνοή στην ομάδα.
Οι πρωταγωνιστές
Όλη η ομάδα λειτούργησε υποδειγματικά, ωστόσο ξεχώρισαν:
- Η σπίθα και το πάθος του Λοΐζου,
- Η ισορροπία και η δημιουργικότητα που έφεραν στον άξονα οι Χάμπος και Εβάντρο,
- Η ζωντάνια που έδωσαν στα άκρα ο Μασούρας και ο Κίτσος,
- Και φυσικά τα δύο γκολ του Σεμέδο που σφράγισαν τη μεγάλη νίκη.
Το βλέμμα στο Κύπελλο
Το ποδόσφαιρο δεν αφήνει περιθώρια για αναδρομές ωστόσο και άλλα «τι θα γινόταν αν...». Η Ομόνοια καλείται να αξιοποιησεί αυτή την εξαιρετική εμφάνιση και να κοιτάξει μπροστά. Την Τετάρτη ακολουθεί ο ημιτελικός Κυπέλλου με την ΑΕΚ, ένα ματς-τελικός για την πορεία της σεζόν.
Γι' αυτή την Ομόνοια, ειδικά όταν σφίζει από αυτοπεποίθηση και πάθος, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ειδικά όταν παίζει στο ΓΣΠ, με τον κόσμο στο πλευρό της.
