Ο φίλαθλος του ΑΠΟΕΛ Χάρης Βασιλείου, ο οποίος είχε την ιδέα για την ανέγερση του Μουσείου προκειμένου να φιλοξενείται η ιστορία του Συλλόγου, μίλησε στο Sportime. Αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα σε μια συνέντευξη που καταθέτει και αρκετές λεπτομέρειες, τη μεγάλη υπέρβαση που έκανε, τη δυσπιστία αρκετών, τις υποσχέσεις που έμειναν λόγια, αλλά και τη μεγαλύτερη χαρά που ένιωσε για το Μουσείο. Τι είπε για το ιδιόκτητο γήπεδο και γιατί θα μπορούσε το μουσείο να αποτελέσει μια μικρογραφία του;
Διαβάστε τη συνέντευξη
- Όλοι γνωρίζουμε πλέον ότι η ιδέα για ανέγερση του Μουσείου ήταν δική σου. Πως σου ήρθε με δεδομένο ότι δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στην Κύπρο για να γνωρίζεις ότι θα πετύχαινε το εγχείρημα;
«Όταν με πήραν στα γραφεία του οικήματος για ανακαίνιση των γραφείων και είδα την κατάσταση, σκέφτηκα πως αν παράλληλα δημιουργούσαμε ένα μουσείο καθώς και μια μικρή μπουτίκ θα ήταν προς όφελος του Σωματείου. Θα έδιναν ζωή και κάποια έσοδα στο Σωματείο που άπαντες γνωρίζουν τις οικονομικές του δυσκολίες. Οπότε η πρώτη σκέψη ήταν καθαρά για να βοηθηθεί το Σωματείο. Αργότερα όταν ξεκινήσαμε την προσπάθεια, αντιληφθήκαμε πόσο μεγάλο ήταν αυτό που πήγαμε να κάνουμε και το αναλύσαμε βαθύτερα ώστε να δημιουργήσουμε κάτι αντάξιο της ιστορίας του ΑΠΟΕΛ»
- Μίλησες για δυσκολίες και κλειστές πόρτες, όπως και για κούφιες υποσχέσεις. Αυτά όλα πως ξεπεράστηκαν;
«Κάναμε αρκετές κινήσεις σε αρκετούς οργανισμούς που υπολογίζαμε ότι θα ανταποκρίνονταν, αλλά δυστυχώς βρήκαμε κλειστές πόρτες. Επίσης, υπήρχαν άτομα που μας υποσχέθηκαν κάποιες δωρεάν εργασίες, όμως, στο τέλος έμειναν στα λόγια. Υποχρεωτικά, καταρτίσαμε ένα πλάνο με τους κ. Μιχαλάκη Ραφαήλ και κ. Κυριάκο Γαλίδη, το οποίο πέτυχε και μας έφερε χορηγίες σε εργασίες και σε υλικά.
Σκέφτηκα να κάνουμε ένα συλλεκτικό και παράλληλα ακριβό προϊόν που θα έφερνε τα πρώτα σημαντικά έσοδα. Ο Άλκης Φιλίππου σχεδίασε και ο Στέφανος Φιλίππου κατασκεύασε την μακέτα των €500 και εισπράξαμε ένα σεβαστό ποσό, γύρω στις €25000. Κάναμε επίσης και μακέτες των €50, όμως, δυστυχώς ελάχιστες πωλήθηκαν. Θα ήταν παράλειψη μου να μην ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Σωματείου Μάριο Χαραλάμπους που ανέλαβε το κόστος της δεξίωσης για την παρουσίαση των αναγκών του μουσείο σε ξενοδοχείο».
- Είπες επίσης στην ομιλία σου ότι όταν ο ΑΠΟΕΛίστας θέλει, μπορεί. Αλλά κάποιοι επιφανείς φίλοι της ομάδας δεν ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ή πρόσφεραν το ελάχιστο. Πως το σχολιάζεις αυτό και αν θέλεις να τους στείλεις κάποιο μήνυμα;
«Ένας από τους λόγους που δεν πρόσφεραν κάποιοι ήταν η δυσπιστία. Πάρα πολλοί δεν πίστεψαν ότι κάποια άτομα θα καταφέρουν με τον ιδρώτα τους και πολλές φορές από την τσέπη τους να κάνουν ένα τόσο μεγάλο έργο. Υπήρχε αρκετή φημολογία πως το έργο δεν θα τελειώσει. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας που απέτρεψε ή αν θέλετε επηρέασε αρκετό κόσμο να προσφέρει είναι τα εκατομμύρια που εισέπραξε το ποδοσφαιρικό τμήμα τα τελευταία χρόνια. Αρκετοί διερωτήθηκαν γιατί δεν αποταθήκαμε στην εταιρεία για την ολοκλήρωση του μουσείου. Έστω και με λίγη καθυστέρηση το έργο ολοκληρώθηκε. Απομένει ένα ελάχιστο υπόλοιπο το οποίο θα καλυφθεί εντός των ημερών. Αυτοί που δεν το πίστεψαν μπορούν τώρα να το επισκεφτούν και να βοηθήσουν στην αναβάθμιση του. Το μουσείο ανήκει σε όλους τους ΑΠΟΕΛιστες και πρέπει να το υποστηρίξουμε και να το αγκαλιάσουμε, αφού είναι κάτι μοναδικό, είναι όλη η ιστορία του Συλλόγου. Επιμένω ότι όταν ο ΑΠΟΕΛίστας θέλει, μπορεί».
- Πες μας κάτι περισσότερο για την επιλογή των ατόμων που έκανες. Γιατί τους κ. Μιχαλάκη Ραφαήλ και Δρ. Σχίζα;
«Ο πρώτος που μου ήρθε στο μυαλό ήταν ο Άλκης Φιλίππου, ένας εξαιρετικός αρχιτέκτονας και αγνός ΑΠΟΕΛίστας με μεγάλη προσφορά στο Σύλλογο. Οπότε μόλις πήρα την έγκριση να προχωρήσω για την υλοποίηση του μουσείου ήταν ο πρώτος που επισκέφτηκα. Ο Άλκης μου εισηγήθηκε τον κ. Μιχάλη Ραφαήλ, ο οποίος έχει τρέλα και πάθος με τον ΑΠΟΕΛ, όπως εμένα μου είχε πει ο κ. Άλκης. Επίσης, μου ανέφερε ότι είχε μεγάλο αρχείο για τον ΑΠΟΕΛ, ενώ είχε τη δυνατότητα να βοηθήσει και στο μάρκετινγκ (ήταν ο πρώτος που πήρε βαν για προϊόντα του ΑΠΟΕΛ και επίσης έγραψε εταιρεία ΑΠΟΕΛ exclusive LTD, η οποία ήταν προπομπός του Orange Shop), αλλά και σε άλλους τομείς με την ειδικότητα του δικηγόρου.
Ο κ. Άλκης μου εισηγήθηκε και τον Δρ. Κώστα Σχίζα, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν στην ομάδα με διάφορες ειδικότητες. Στη συνέχεια μπήκε στην ομάδα και ο Μουσειολόγος κ. Μάτιος Ταλιώτης που πρόσφερε και αυτός πάρα πολλά και οικειοθελώς».
- Ποια ήταν η μεγαλύτερη υπέρβαση που έκανες για το Μουσείο;
«Η μεγαλύτερη ψυχολογική υπέρβαση ήταν όταν επισκέφτηκα το μουσείο του Ολυμπιακού Πειραιώς και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τον κ. Ραφαήλ. Θέλαμε να δούμε μουσείο Ελλαδικής ομάδας για να διαπιστώσουμε τη λειτουργικότητα του και να πάρουμε εισηγήσεις, αφού έχουμε την ίδια νοοτροπία ως λαός. Δυστυχώς ο ΠΑΟ δεν είχε και υποχρεωτικά πήγαμε μόνο στον Ολυμπιακό . Είχα επισκεφτεί αρκετά μουσεία στο παρελθόν (Λίβερπουλ, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα), όμως, ποτέ δεν τα έβλεπα αναλυτικά ώστε να έχω εικόνες για ιδέες.
Από το μουσείο του Ολυμπιακού, μας ήρθε η ιδέα για τα ονόματα των αθλητών στην είσοδο και από της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ η αίθουσα των οπαδών και το δωμάτιο της ιστορίας.
Η σωματική υπέρβαση ήταν η απόσταση. Μένω στη Λεμεσό και λόγω του επαγγέλματος μου, εκείνο το διάστημα δούλευα στην Πέγεια. Ξεκινούσα για Λευκωσία από τις 6 το πρωί για να εξηγώ στους υπαλλήλους τις εργασίες του μουσείου και ακολούθως πήγαινα στην Πέγεια.
Επί ευκαιρίας, θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά τον πρώην εργοδότη μου Πανίκο Παντελή, ο οποίος είναι άρρωστος ΑΠΟΕΛίστας και δεν είχε κανένα πρόβλημα να αφιερώνω αρκετές από τη δουλειά για τον μουσείο».
- Πέρασες από όλα τα στάδια του Μουσείου. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες. Ποια ήταν η πιο δυσάρεστη εξέλιξη και ποια η πιο ευχάριστη;
«Η πιο δύσκολη εξέλιξη ήταν με την αλλαγή διοίκησης και η νέα διαδικασία που έπρεπε να ξεκινήσουμε για να καταλήξουμε σε συμβιβασμό. Δεν ξέραμε που θα έφτανε όλο αυτό και εάν ήταν πρόθυμη η νέα διοίκηση του Σωματείου να προχωρήσει το έργο. Ευτυχώς, όμως, συμφωνήσαμε, ενώ πήραμε και επιπλέον όφελος από τον κ. Χριστόφορο Ποταμίτη, ο οποίος παρέδωσε για τις ανάγκες του μουσείου ολόκληρο τον όροφο και τον ευχαριστούμε.
Η μεγαλύτερη χαρά ήταν όταν τοποθετήθηκαν οι βιτρίνες και στην ομιλία μου κατά τη διάρκεια των εγκαινίων. Από το άγχος, τη συγκίνηση και την αγωνία, η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που αναγκάστηκα μιλώ γρήγορα για να τελειώνω».
- Θεωρείς το Μουσείο ότι μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά σε βάθος χρόνου; Νοουμένου ότι θα στηρίζεται σχεδόν από τους επισκέπτες του.
«Τα έσοδα θα προέρχονται από τους επισκέπτες, αλλά και από διάφορους χορηγούς που θα διαφημίζονται στις τηλεοράσεις του μουσείου καθώς και από συλλεκτικά προϊόντα που θα κυκλοφορούν κάθε δυο μήνες».
- Τι πρέπει να κάνει το Μουσείο για να προσελκύσει τους ίδιους επισκέπτες να ξανά έρθουν;
«Το μουσείο θα εξελίσσεται. Ήδη τους επόμενους μήνες θα λειτουργήσουν τα touch screen με ιστορία και διαγωνισμούς. Επίσης θα διεξάγονται εκθέσεις. Στόχος δεν είναι η επιβίωση αλλά με τα έσοδα να εξελίσσεται».
- Πως σκέφτεστε να διαφημίσετε το Μουσείο για ξένους επισκέπτες;
«Μέσω του διαδικτύου και του ΚΟΤ θα προωθήσουμε το μουσείο ως ένας ΜΑΣΤ χώρος για επίσκεψη από τουρίστες. Το μουσείο του μεγαλύτερου κυπριακού συλλόγου»
- Υπάρχει κάποιο πλάνο σε περίπτωση που υπάρξει ανάγκη να μεγαλώσει το Μουσείο;
«Δυστυχώς ο χώρος δεν μπορεί να επεκταθεί αν και όπως διαμορφώθηκε καλύψαμε την ιστορία του ΑΠΟΕΛ. Υπάρχουν τρόποι και πλάνο για να εμπλουτίζεται το μουσείο χωρίς να μεγαλώσει».
- Πρόσφατα η εταιρεία σε ερωτηματολόγιο για το γήπεδο, έβαλε στις επιλογές και Μουσείο. Φαντάζομαι για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να μετακινηθεί το υφιστάμενο. Το σκεφτήκατε καθόλου;
«Φαντάζομαι το ερωτηματολόγιο έγινε πριν τελειώσει το μουσείο, αλλά όταν και μακάρι να έρθει αυτή η ώρα θα συζητήσουμε. Μιας και αναφέρατε το γήπεδο θα ήθελα να σας αναφέρω και την προσωπική μου άποψη ως αγνός φίλαθλος της ομάδας. Θα πρέπει το Δ.Σ της εταιρείας ΑΠΟΕΛ να παραδειγματιστεί από το μουσείο και να το πάρει ως μια μικρογραφία για το γήπεδο. Όλοι οι ΑΠΟΕΛίστες θέλουν ιδιόκτητο γήπεδο. Είναι το όνειρο όλων.
Όπως εμείς βρήκαμε ΑΠΟΕΛίστες χορηγούς των €30000 και των €10000 μπορεί να κάνει και η εταιρεία κάτι ανάλογο και φυσικά μπορεί να βρει τα δεκαπλάσια ποσά. Σαφώς και τα κόστη δεν συγκρίνονται, μιλάμε για αρκετά εκατομμύρια. Αναφερόμαστε, όμως, για τη μεγαλύτερη και πιο πετυχημένη ομάδα της Κύπρου που κάποτε θα πρέπει να αποκτήσει το δικό της γήπεδο.
Μπορεί να γίνουν αρκετά πράγματα πέραν του αγωνιστικού προς όφελος του ΑΠΟΕΛ, όπως εστιατόρια, μαγαζιά, γήπεδα futsal, κολυμβητήριο και αρκετά άλλα. Όπως κάνουν οι Σύλλογοι στο εξωτερικό».
