Δοξάστηκε στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που έπαιξε και στις δύο Εθνικές ομάδες!!!
Ο Παυλάκης Βασιλείου της ΕΠΑ και του Ολυμπιακού Πειραιώς που ξεχώρισε στις δεκαετίες του ’60 και ’70. Η ζωή του Παυλάκη μοιάζει με παραμύθι. Ένα φτωχόπαιδο από την Πύλα Λάρνακας που έκανε εντυπωσιακή καριέρα και καταξιώθηκε στην ιστορία το κυπριακού ποδοσφαίρου.
Από τα 15 του χρόνια ξεκίνησε στην ΕΠΑ τότε που την ομάδα ήταν μεγάλα ονόματα όπως οι Χειμώνας, Πύργος, Λυορουτζιάτης, Τερζιάν. Έπαιξε από το 1955 μέχρι το 1963, αρχικά ως μέσος και ακολούθως ως επιθετικός, ξεχωρίζοντας με τα προσόντα και το ταλέντο του. Γρήγορος και με ποδοσφαιρικό μυαλό, ήταν οργανωτής παιχνιδιού αλλά και σκόρερ.
Το ταλέντο του εντοπίστηκε γρήγορα από τα λαγωνικά του Ολυμπιακού Πειραιώς και ο Π. Βασιλείου παίρνει μετεγγραφή το 1963. Παίζει μέχρι το 1970, πανηγυρίζοντας με τους «ερυθρόλευκους» τρεις τίτλους. Δύο πρωταθλήματα (1966, 1967) και ένα κύπελλο (1968) στο οποίο έβαλε την προσωπική του σφραγίδα αφού ο Ολυμπιακός κέρδισε 1-0 τον ΠΑΟ με δικό του τέρμα. Στην ομάδα του Πειραιά έπαιζαν τότε και οι Φρονιμίδης, Γιούτσος, Γκαϊτάτζης, Ζαντέρογλου, Παυλίδης, Πολυχρονίου, Γ. Σιδέρης, Αγονιάν, Μποτίνος, Παπάζογλου.
Ο Παύλος Βασιλείου είχε μέσο όρο σκοραρίσματος κοντά στα 10 τέρματα ανά χρονιά. Οι μεγάλες εμφανίσεις του με τα χρώματα του Ολυμπιακού, δεν άφησαν ασυγκίνητους τους Ομοσπονδιακούς προπονητές της Ελλάδας και έτσι έγινε βασικός στην ομάδα, δίπλα στους Κούδα, Σιδέρη, Δομάζο, Παπαϊωάννου κ.α.
Στα 30 του χρόνια επιστρέφει στην Κύπρο όπου αγωνίζεται στην αγαπημένη του ΕΠΑ (τότε ήταν στην Α’ Εθνική το 1970) και στην Εθνική Κύπρου. Κατέγραψε 8 συμμετοχές στην Εθνική Ελλάδας και άλλες 8 στην Εθνική Κύπρου. Στην νέα του παρουσία στην ΕΠΑ, θα βρει τους Αλκιβιάδη, Κώστα, Τάσο, Λ. Θεοδώρου, Μάριο, Καλόγηρο, Μούσκο κ.α.
Η ΕΑΚ ανακήρυξε τον Π. Βασιλείου αθλητή ήθους το 1974.
