Από τους ποδοσφαιριστές που έβαλαν την προσωπική του σφραγίδα στο ΑΠΟΕΛ και την Εθνική μας ομάδα είναι ο Στεφανής Μιχαήλ. Ένας παίκτης που ξεχώριζε για το πάθος, την τεχνική του και το δυνατό του σουτ. Και όλα αυτά μετά τον κάματο της δουλειάς αφού ήταν οικοδόμος!
Ο Στεφανής ήταν ένα πραγματικό «μηχανάκι» στο κέντρο, που έκανε μεγάλη δουλειά τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Από τις σκαλωσιές και τις οικοδομές στο γήπεδο για προπόνηση. Καταξιώθηκε για το αγωνιστικό του πάθος, ήταν ένας μαχητής που κέρδισε την αγάπη των φιλάθλων του ΑΠΟΕΛ αλλά και την εκτίμηση κάθε φίλαθλου. Έκοβε, μοίραζε και όταν χρειαζόταν σημείωνε και γκολ με τα δυνατά σουτ που επιχειρούσε έξω από την περιοχή.
Από νεαρός ο Στεφανής ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην ομάδα του χωριού του τον Απόλλων Λυμπιών όπου και επέστρεψε στο τέλος της καριέρα του. Έπαιξε στο ΑΠΟΕΛ από το 1967 μέχρι το 1979 πανηγυρίζοντας ένα πρωτάθλημα (1972-73) και έξι κύπελλα (1968, 1969, 1973, 1976, 1978, 1979).
Αγωνίστηκε 35 φορές στην εθνική ομάδα σημειώνοντας και δύο τέρματα. Το 1977 βραβεύτηκε από την ΕΑΚ ως αθλητής ήθους. Στο ξεκίνημα της καριέρας του το 1967 είχε δίπλα του τους Α. Στυλιανού, Λεωνίδα, Πάκκο, Νίκαρο, Χιώτη, Σολή, Νικάκη κ.α. Σίγουρα η κατάκτηση του νταμπλ το 1972-73 ήταν από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του Στεφανή. Το ΑΠΟΕΛ είχε να κερδίσει πρωτάθλημα από το 1965 όμως η παρουσία του Πάνου Μάρκοβιτς έφερε νέο αέρα στην ομάδα η οποία την επόμενη χρονιά πέτυχε κάτι που κανένας δεν μπόρεσε να πετύχει να παραμείνει δηλαδή στην Α’ Εθνική.
Μαζί με τους μεγάλους παίκτες: Ηρόδοτος, Γ. Παντζιαράς, Μενελάου, Κολοκάσης, Ν. Παντζιαράς, Τότης, Λίλλος, Μάρκου, Στυλιανού, Λεωνίδας, Τ. Τιμοθέου, Κρητικός,. Α. Μιαμηλιώτης, Τ. Αντωνίου, Οδ. Αθάνατος κ.α.
Στην τελευταία χρονιά της καριέρας του ο Στεφανής ήταν αρχηγός του ΑΠΟΕΛ και της Εθνικής Κύπρου. Σπουδαίος παίκτης αλλά και αθλητής ουδέποτε παρατηρήθηκε από διαιτητή για αντιαθλητική διαγωγή.
