O Πρόεδρος της ΜΕΑΠ Mιχάλης Μιχαηλίδης μίλησε στο Sportime για τον αγώνα με τον Ακρίτα Χλώρακας, για τη φετινή πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα και για τον στόχο που έχει θέσει ο ίδιος για την ομάδα του.
Αναλυτικά:
«Για μας είναι τελικός, όπως και τα επόμενα παιχνίδια όμως ιδιαίτερα με τον Ακρίτα αν καταφέρουμε να κερδίσουμε θα μπούμε και εμείς στον κόλπο της παραμονής. Είναι κλειδί το ματς γιατί το πρόγραμμα είναι θεωρητικά πιο ευνοϊκό, γιατί έχουμε τις ομάδες που είναι κοντά μας στην έδρα μας, έχουμε παίξει σχεδόν με όλες τις ομάδες που είναι πιο ψηλά στη βαθμολογία. Είναι πιο εύκολο να κερδίσεις την ΠΑΕΕΚ, την Ορόκλινη παρά τον Οθέλλο και τον Άρη πχ, άρα είναι κλειδί το αυριανό ματς αν και δεν έχουμε καλή παράδοση με τον Ακρίτα, καθώς έχουμε παίξει πέρσι και φέτος σύνολο 5 παιχνίδια σε πρωτάθλημα και κύπελλο και δεν έχουμε καταφέρει να τους κερδίσουμε».
«Τέτοιο σκορ όπως στο ματς με τον ΘΟΪ δεν θα ξανά δούμε γιατί υπήρχαν πολλοί παράγοντες που έφεραν αυτό το σκορ, ήταν η καλή απόδοση δική μας, αλλά όπως είπε ο φίλος ο Πρόεδρος του ΘΟΪ υπήρχε και αδιαφορία εκ μέρους των παικτών τους. Εμείς δεν θέλουμε να μπούμε στα ενδοοικογενειακά οποιασδήποτε ομάδας, από την άλλη δεν πρέπει να μειώνουμε την νίκη μας, αφού ήταν μια εξαιρετική εμφάνιση και μακάρι να συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς».
Για τους στόχους της ομάδας του ανέφερε:
«O στόχος της ΜΕΑΠ φέτος ήταν μία αξιοπρεπή παρουσία στην κατηγορία και αν ερχόταν η παραμονή καλοδεχούμενη. Ο λόγος είναι ότι έχουμε τον χαμηλότερο προϋπολογισμό της κατηγορίας, άρα αντιλαμβάνεστε ότι να μιλούμε για οτιδήποτε περισσότερο ήταν ουτοπία. Όμως η ομάδα σε πάρα πολλά παιχνίδια έχασε βαθμούς από λεπτομέρειες, από συγκυρίες, από διαιτητικά λάθη και αν τα πράγματα δούλευαν λίγο πιο σωστά, είχαμε λίγη περισσότερη τύχη και λίγο παραπάνω εμπειρία τώρα θα μιλούσαμε σίγουρα για 8-9 βαθμούς περισσότερους, όμως έτσι είναι τα πράγματα».
Σε περίπτωση υποβιβασμού της ΜΕΑΠ στη Γ΄ κατηγορία εάν το θεωρεί αποτυχία είπε:
«Σε καμία περίπτωση, ξέραμε τι είχαμε να αντιμετωπίσουμε, είμαστε μια νεοσύστατη ομάδα, ένα νέο διοικητικό συμβούλιο το οποίο ανέλαβε μόλις πριν 2 χρόνια. Όταν αναλάβαμε, αναλάβαμε με σκοπό να κρατήσουμε την ομάδα ζωντανή, όμως ήρθε η άνοδος που δεν το περιμέναμε και δεν ξεκινήσαμε να πάρουμε την άνοδο από την πρώτη μας χρονιά, αλλά εντάξει δεν μπορούσαμε να πούμε όχι στην άνοδο. Ξέραμε τις δυσκολίες της 2ης κατηγορίας, θέλαμε να παρουσιάσουμε μια αξιόμαχη ομάδα γιατί ας μην ξεχνάμε κάποια περσινά παραδείγματα στην 2η κατηγορία ομάδες πιο παραδοσιακές από εμάς όπως είναι για παράδειγμα ο Χαλκάνορας, ο Εθνικός Άσσιας είχαν διαβαθμιστεί πριν από τα Χριστούγεννα, ενώ εμείς με έναν πολύ χαμηλό προϋπολογισμό ακόμα είμαστε εδώ και το παλεύουμε».
«Δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε λάθη του παρελθόντος που είχαμε κάνει παλιά και εμείς και άλλες ομάδες και πρέπει να είμαστε λίγο ισορροπημένοι να ξέρουμε τι θέλουμε και να πηγαίνουμε μέχρι που “φτάνει το χέρι μας”, γιατί αλλιώς δημιουργούνται άλλα προβλήματα. Αν μείνουμε κατηγορία θα κινηθούμε στα ίδια επίπεδα αλλά με ένα χρόνο εμπειρίας περισσότερο και παίκτες από τα τμήματα υποδομής μας και να χτίσουμε την ομάδα και πάνω στο υφιστάμενο υλικό χωρίς πολλά έξοδα με τον ίδιο προϋπολογισμό περίπου, αλλά θα προσπαθήσουμε ταυτόχρονα να προωθήσουμε κάποιους νεαρούς από την ακαδημία που είναι ο στόχος και το όραμα ουσιαστικά της ΜΕΑΠ. Αναλάβαμε και ο στόχος και το όραμα ήταν αυτός, μία καλή ομάδα στις κατηγορίες που της αρμόζει 2η και 3η, αλλά να δουλεύουν οι ακαδημίες και τα τμήματα υποδομής σωστά και αυτό βέβαια το έχουμε καταφέρει 100%, έχουμε πέραν των 100 παιδιών στις ακαδημίες μας οπότε το μεγάλο κέρδος μας αυτό είναι και δεν θέλουμε τα μεγαλεία δεν θέλουμε πρώτη κατηγορία δεν θέλουμε κάτι περισσότερο».
Τέλος μας είπε για τον κόσμος της ομάδας:
«Υπάρχει μια μικρή απογοήτευση, δεν μας ακολουθεί αρκετός κόσμος για διάφορους λόγους, λόγω κάποιες πορείες προηγούμενων χρόνων που δεν ήταν καλές, το ότι στο σύνολο ο κόσμος απομακρύνεται από τα γήπεδα και το οικονομικό. Κάνουμε κάλεσμα ακόμα μια φορά να στηρίξει την προσπάθειά μας, αλλά ο κόσμος έρχεται κοντά με τις επιτυχίες δυστυχώς και ελπίζω κάποτε να αλλάξει αυτή η νοοτροπία και να δουλέψουμε πιο συλλογικά στα χωριά ειδικά, να φέρουμε τον κόσμο κοντά να υποστηρίξουν τις τοπικές ομάδες των χωριών τους».
